چکیده :

بحران وضعیتی است که به مرحله خطرناکی نزدیک می‌شود که نیازمند مداخله فوری برای جلوگیری از اثرات مضر بر بدن یک سازمان برای بازگشت به وضعیت عادی است. این یک زمان تعیین کننده و حیاتی برای سازمان است که در آن تصمیم اشتباه حتی می تواند به قیمت ماندگاری آن تمام شود. این وضعیت می تواند تأثیر سیاسی، حقوقی، اقتصادی و دولتی را بر فعالیت های آن رقم بزند. از تعاریف مختلف بحران، ما به دنبال تأکید بر عناصر کلیدی یک بحران هستیم که ممکن است یک سازمان عمومی را تهدید کند و همچنین، هر دو عنصر پاسخگویی مدیریت را که منجر به از دست دادن کنترل در سازمان می شود، با توجه به زمان کوتاه تقاضا برای تصمیم گیری برجسته کنیم. هدف کلیدی این مقاله نشان دادن مبنای موجود در مطالعات و تحقیقات بین‌المللی است که بر اساس آن مکانیسم‌های ریسک عمومی را می‌توان در سازمان‌های بخش دولتی تحت دامنه کاربردشان بررسی و انتخاب کرد. آمادگی مدیریت بحران معمولاً سه عنصر را ترکیب می کند: برنامه ریزی بحران، یعنی تعریف پیش بینی شده یک سازمان، تمرین هایی برای آموزش افراد و آزمایش آن سازمان، و پیش بینی منابع مورد نیاز برای ماموریت های پشتیبان، نجات و بازیابی. ابزارهای برنامه ریزی مدیریت بحران پیشرفت زیادی داشته اند، اما موانع روانی جامعه شناختی، سیاسی و اخلاقی همچنان زیاد است. یکی از پیش نیازهای ایجاد این اعتماد، به اشتراک گذاشتن یک تشخیص در مورد تأثیرات احتمالی یک بحران است.

کلید واژگان :

مدیریت بخش دولتی، عناصر مدیریت بحران، مداخله مدیریت بحران، برنامه ریزی مدیریت بحران



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک