بررسی نقش تنوع قومیتی در تقویت امنیت پایدار مناطق شمال غرب ایران با رویکرد آمایش سرزمین

این پژوهش با هدف بررسی تأثیر تنوع قومیتی بر امنیت پایدار در مناطق مرزی شمال غرب ایران انجام شده است. روش تحقیق توصیفی-تحلیلی بوده و از داده‌های میدانی و تحلیل آماری برای بررسی روابط بین متغیرها استفاده گردیده است. حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران برابر 150 نفر تعیین گردیده است. در این پژوهش روایی پرسشنامه‌ها از طریق تأیید متخصصان و پیش‌آزمون بررسی‌شده است و پایایی پرسشنامه‌ها برای 30 پرسشنامه از طریق آزمون آلفای کرونباخ و مقدار ضریب آلفای کرونباخ 7/0 مورد تأیید قرار گرفته است. نتایج تحلیل همبستگی پیرسون نشانگر این است که مشارکت اقوام در امنیت با احساس عدالت اجتماعی ارتباط مثبت و معنادار دارد و همچنین، تنوع فرهنگی و همبستگی ملی همبستگی مثبت و معناداری دارند. همچنین، یافته‌ها نشان داد که توزیع ناعادلانه منابع و نبود فرصت‌های اقتصادی در افزایش نارضایتی اجتماعی نقش بسزایی دارد. تحلیل کیفی نیز نشان داد که انسجام فرهنگی و برنامه‌های آمایشی، در صورت اجرای مناسب، موجب کاهش شکاف‌های قومی و افزایش امنیت می‌شوند. در مجموع، این مطالعه تأکید می‌کند که برای دستیابی به امنیت پایدار، لازم است علاوه بر تقویت انسجام فرهنگی، سیاست‌های عدالت اجتماعی و توسعه اقتصادی نیز موردتوجه قرار گیرد. نتایج این پژوهش می‌تواند به سیاست‌گذاران در تدوین برنامه‌های امنیتی و توسعه‌ای در مناطق چندقومیتی کمک کند

تنوع قومیتی، امنیت پایدار، آمایش سرزمین، شمال غرب ایران.