هدف این پژوهش بررسی تأثیر هوش اخلاقی بر بهبود بالندگی سازمانی کارکنان اداره آموزش و پرورش شهرستان ارومیه بود. این پژوهش از نوع کاربردی و به روش توصیفی-پیمایشی انجام گرفت. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان آموزش و پرورش شهرستان ارومیه به تعداد ۱۲۴ نفر بود که از طریق جدول کرجسی و مورگان، تعداد ۹۲ نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. نمونه‌گیری به صورت تصادفی ساده انجام شد. ابزار گردآوری داده‌ها شامل پرسشنامه‌های استاندارد لینک و کیل (۲۰۰۵) برای سنجش هوش اخلاقی و پرسشنامه اسپایزر (۱۹۹۷) برای ارزیابی بالندگی سازمانی بود. روایی محتوایی پرسشنامه‌ها توسط خبرگان تأیید و پایایی آنها با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ برای هوش اخلاقی (۰.۸۴) و برای بالندگی سازمانی (۰.۸۷) محاسبه شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۶ تحلیل شدند. برای بررسی تأثیر متغیر مستقل (هوش اخلاقی) بر متغیر وابسته (بالندگی سازمانی) از رگرسیون خطی ساده استفاده شد. نتایج نشان داد که هوش اخلاقی، به ویژه ابعاد همدلی، بردباری، وجدان و خویشتنداری، تأثیر معناداری بر بهبود بالندگی سازمانی کارکنان دارد. ضریب همبستگی بالای ۰.۷۵۴ و سطح معناداری کمتر از ۰.۰۰۰۱ تأثیر مثبت و قوی این رابطه را تأیید کردند. این یافته‌ها نشان می‌دهند که تقویت ابعاد هوش اخلاقی در کارکنان می‌تواند موجب ارتقاء بالندگی سازمانی در محیط‌های آموزشی شود. بنابراین، توجه به تقویت هوش اخلاقی می‌تواند به عنوان یک راهکار مؤثر در بهبود عملکرد سازمان‌های آموزشی مورد استفاده قرار گیرد.
کلید واژگان :هوش اخلاقی، بالندگی سازمانی، همدلی، بردباری، آموزش و پرورش، رگرسیون خطی
ارزش ریالی : 500000 ریال
با پرداخت الکترونیک