چکیده :

تجارب موجود در فرآيند توسعه اقتصادي در کشورهاي توسعه يافته و نوپاي صنعتي نشان مي‌دهد که توان مديريت يکي از اهرم‌هاي قوي و محرک‌هاي اصلي توسعه است. نياز به تقويت و تجهيز کادر مديريت به‌خصوص در سطح اجرايي در کشور ما نيز به‌خوبي احساس شده است. کشور ما اکنون نيازمند مديراني است که بتوانند با بهره‌گيري از آخرين دستاوردهاي دانش مديريت و تجارب کشورهاي صنعتي و نيز در نظر گرفتن شرايط بومي، وظايف خويش را در راهبري و مديريت به ويژه در زمينه‌هاي برنامه‌ريزي، سازماندهي، ‌هماهنگي و کنترل، ‌مديريت منابع انساني و بالاخره نوآوري و تحول، به‌نحوي موثرتر از گذشته انجام داده و راه را براي توسعه اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي هموار کنند. از طرف دیگر تصميم گيري، انتخاب يك راهكار از ميان چند راهكار احتمالي است. نظريه تصميم گيري، ديدي خرد گرايانه در مديريت به كمك منابع انساني دارد. بر اساس اين ديدگاه، برخورد دروندادهاي مؤثر بر تصميم گيري و برون دادهاي ناشي از دستگاه و سازمان منشأ تصميم گيري است. جايگاه مهم تصميم گيري در مديريت باعث شده كه نه تنها به عنوان مبناي شكل گيري وظايف و جزء انفكاك ناپذير مديريت قلمداد شود بلكه برخي از صاحب نظران برجسته نظريه تصميم گيري ، اين نظريه را همان مديرت علمي دانسته و فعاليت و رفتار سازماني را شبكه پيچيده اي از فرايند هاي تصميم گيري به حساب آورده اند. استفاده از نیروی های توانا و مجرب و نیز جوانان با استعداد اگرچه ممکن است در آغاز با چالش هایی روبرو باشد، اما می توان از خلاقیت و توانایی آنها در فرایند مدیریت اجرایی استفاد نمود. لذا استفاده از جوانان نیازمند روش ها و فرایندهای علمی مختلفی است که در این نوشتار ضمن اشاره به انواع مختلف نظریه تصميم گيري و نيز مدل هاي مختلف اين نظريه، به فرایندهای مشارکت و استفاده جوانان در مدییرت اجرایی کشور پرداخته می شود.

کلید واژگان :

جوانان، مدیریت اجرایی، مديريت به كمك منابع انساني، نظريه تصميم گيري، مدل فرايندي تصميم گيري



ارزش ریالی : 100000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک