زیبایی‌شناسی نیایش‌های کوش‌نامه

کوش‌نامه حماسه‌ای است که در سدۀ پنجم به تقلید از شاهنامه سروده شده است. در این مقاله آرایه‌های بدیعی به کار رفته در این اثر را بررسی می‌کنیم؛ بدین منظور اشعار نیایشی کتاب را ـ که محلّ تلاقی حماسه و عاطفه است ـ انتخاب کرده، سپس به استخراج صنایع بدیعی آن پرداختیم. در پایان مشخّص شد که ایرانشاه بن ابی‌الخیر، بیشتر به بدیع لفظی گرایش داشته است. از میان آرایه‌های بدیع لفظی، تکرار و از میان آرایه‌های بدیع معنوی تلمیح، تنسیق‌الصفات و تضاد به ترتیب، بیشترین کاربرد را در کوش‌نامه داشته است.

زیبایی‌شناسی، بدیع، کوش‌نامه، نیایش