بررسی تطبیقی دعا و نیایش در شاهنامه، برزونامه، بهمن نامه و بانوگشسب نامه

دعا و نیایش از مفاهیم مهمّ در بیشتر ادیان و فرهنگ‌ها به شمار می‌آید. نیایش در نزد ایرانیان هم به سبب جایگاه خاصّ آن در ادیان پیش از اسلام و هم به دلیل برجستگی آن در دین اسلام همواره مورد توجّه بوده است. این مفهوم همچون سایر پدیده‌های مذهبی و اجتماعی در ادبیات نیز نمود یافته است. نمود نیایش در ادبیات عرفانی و متونی که صبغه‌ی مذهبی دارد، امری بدیهی به شمار می‌آید، امّا شاید در ظاهر به نظر برسد که نیایش چنین جایگاهی در متون حماسی ندارد؛ حال آنکه با تعمّق در متون حماسی می‌توان ارزش و اهمیت آن را دریافت. در این مقاله برآنیم با بررسی نیایش در شاهنامه‌، برزونامه، بهمن نامه و بانوگشسب نامه، به مقایسه‌ی بازتاب ادبی و محتوایی نیایش در متون مذکور بپردازیم.

دعا، نیایش، شاهنامه، برزونامه، بهمن نامه، بانوگشسب نامه