اثر دو هفته بی تمرینی متعاقب چهار هفته تمرینات مقاومتی بر سطح CRP و تحمل گلوکز خون زنان جوان تمرین نکرده

پروتئین واکنش دهنده c CRP)) حساس ترین شاخص التهابی و پیشگویی کننده قوی خطر قلبی عروقی معرفی شده است. هدف از این تحقیق بررسی دوره کوتاه مدت بی تمرینی متعاقب چهار هفته تمرینات مقاومتی بر روی CRP و تحمل گلوکز خون در زنان جوان تمرین نکرده می باشد. 16 زن جوان به صورت تصادفی به دو گروه مقاومتی و کنترل تقسیم شدند. تمرینات استقامتی در این تحقیق به مدت سه روز در هفته و برای شش هفته و با برنامه تمرینی 75 دقیقه ای اجرا شد. این مطالعه در دو مرحله اجرا گردید. مراحل تمرینی قبل و بعد از چهار هفته تمرین استقامتی و بعد از دو هفته بی تمرینی اجرا شد. متغیر مستقل این تحقیق شامل تمرینات تناوبی استقامتی بود. متغییر وابسته این تحقیق شامل CRP و تحمل گلوکز بود . اثر متغیر مستقل بر روی وابسته اندازه گیری شد. آزمون t و آنالیز واریانس یک طرفه مورد استفاده قرار گرفت. تفاوت بین گروهی و درون گروهی و آزمون توکی برای نشان دادن تغییرات معنی دار در این متغیرها مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد که بعد از چهار هفته و دو هفته بی تمرینی، تفاوت معنی داری در لایه های چربی وجود نداشت، اما به نظر می رسد که کاهش معنی داری در شاخص توده بدن و افزایش معنی داری در اکسیژن مصرفی و کاهش معنی داری در CRP مشاهده شد. سطح تحمل گلوکز در هیچ کدام از گروهها تفاوت معنی داری نداشت، در حالی که بی تمرینی باعث افزایش CRP می گردد. افزایش پیشگیری از چاقی در زنان می تواند باعث بیماریهای قلبی و افزایش سطح CRP گردد. تمرینات مقاومتی می تواند باعث کاهش CRP گردد که ممکن است خطر بیماری قلبی-عروقی را کاهش دهد.

تمرینات مقاومتی، بی تمرینی، CRP، تحمل گلوکز خون، زنان جوان تمرین نکرده