مطالعه بافتشناسی اثر محافظتی ویتامین E در آنمیهمولیتیک حاصل از تجویز فنیلهیدرازین در بیضه موشهای سوری بالغ

مقدمه: گزارش ها نشان می دهد که کمبود اکسیژن یکی از عوامل آسیب زا برای بافت بیضه می باشد که این شرایط می تواند در بیماری های ریوی و خونی ایجاد شود. هدف: در این مطالعه هدف بررسی تغییراد بافتی در حیواناتی است که دچار هیزوکسی ناشی از آنمی همولیتیک به دنبال تزریق فنیل هیدرازین می باشد. مواد و روش کار: تعداد 22 قطعه موش سوری بالغ در 2 گروه )با وزن 22 22 گرم با سن 6 تا 8 هفتگی( تقسیم شد که گروه اول - کنترل سرم فیزیولوژی روزانه به صورد داخل صفاقی تزریق گردید گروه دوم فنیل هیدرازین با دز gr 122 mg/ 8 بار اول و gr 122 mg/ 6 در دفعاد بعد به فاصله 28 ساعت به صورد داخل صفاقی تزریق شد و گروه سوم به همراه فنیل هیدرازین ویتامین E با دز IU/kg 122 به صورد روزانه و داخل صفاقی تزریق گردید و نیز گروه چهارم فقط ویتامین E دریافت نمود. نتایج: در این مطالعه مشخص شد که آنمی همولیتیک حاصل از تجویز فنیل هیدرازین باعث ایحاد حالت ادماتوز در بافت بینابینی بیضه شده و همچنین باعث گسیختگی در بین سلولهای اسزرماتوژنزگردید که در مجموع تعداد لوله های منی ساز که فاقد اسزرماتوزوئید هستند افزایش یافت. درحالی که تجویز ویتامین E از میزان حالت ادماتوز کاسته و پیوستگی سری سلول های اسزرماتوژنز نیز در لوله های منی ساز افزایش نشان داد. تجویز ویتامین E به تنهایی تغییر زیادی در بافت لوله های منی ساز ایجاد نکرد بلکه به نظر می رسد که انسجام سلولهای سری اسزرماتوژنز بیشتر نیز گردید. بحث: این نتایج نشان دهنده اثر محافظتی ویتامین E بر استرس اکسیداتیو ناشی از آنمی ایجاد شده با فنیل هیدرازین بود.

بافت شناسی آنمیهمولیتیک فنیل هیدرازین ویتامین E موش سوری