بررسی وضعیت تابآوری روستاهای پیرامون دریاچه ارومیه در برابر خشکسالی

خشکسالیدریاچهی ارومیه بیش از دو دهه ادامهی حیات تعداد زیادی از روستاها را در ایران به چالش کشیده است. لذا توجه به میزان تابآوری میتواند آسیبهای ناشی از این خشکسالی را کاهش دهد. هدف این پژوهش شناسایی میزان تابآوری روستاهای پیرامون دریاچهی ارومیه در ایران در برابر خشک سالی است. تحقیق از نوع کاربردی و رویکرد آن توصیفی همبستگی و تحلیلی - است. جامعه آماری این پژوهش 77142 ساکن در 87 روستای این دریاچه بوده که در فاصلهی کمتر از 03 کیلومتری قرار داشتند. با استفاده از فرمول کوکران 433 نفر به روش تصادفی ساده به عنوان حجم نمونه انتخاب گردید. همین تعداد نیز به عنوان جامعه کنترل و از روستاهای بافاصله ی بیشتر انتخاب شد. با استفاده از فرمول آلفای کرونباخ، پایایی بخش های مختلف پرسش نامه تحقیق 3 به دست آمد. تجزیه وتحلیل دادهها با استفاده از نرم افزارهای / 3/88 الی 88 SPSS و Gis انجام شد. بر اساس نتایج به دست آمده بین تمامی متغیرهای تابآوری و خشکسالی دریاچهی ارومیه رابطهی مثبت و معنی دار وجود دارد. میزان همبستگی متغیرهای مرتبط با تابآوری زیستمحیطی بیشتر از سایر متغیرها است. همچنین یافتهها نشان داد که میزان تابآوری اقتصادی و اجتماعی در روستاهای شرق و جنوب دریاچه بیشتر بوده است. بنابراین بهتر است در برنامه ریزی های آتی ضمن توجه به تابآوری زیست- محیطی، موقعیتهای جغرافیایی روستاها نیز از منظر تابآوری اقتصادی و اجتماعی مورد توجه قرار گیرد.

تابآوری، آسیب پذیری، خشک سالی، دریاچه ارومیه، جوامع روستایی، ایران.