چکیده :

هدف: مراکز درماني به ويژه بيمارستان ها به عنوان مهم ترين مراکز مداواي مصدومان و مجروحان براي انجام ماموريت در زمان بحران نيازمند کسب آمادگي مناسب هستند. لذا این مطالعه با هدف بررسی سطح آمادگي مقابله با بحران در بيمارستان هاي کشور در دو دهه اخیر انجام شد. روش کار: این مطالعه مروری با جستجو در سایت های علمی Google scholar، magiran، Sid، PubMed و iranmedex با کلیدواژه های آمادگي، بيمارستان، بحران طی سال های 1995 تا 2015 انجام شد. نتایج: امتياز آمادگي قسمت هاي مختلف بيمارستان ها اعم از پذيرش بین 75 تا80درصد، امنيت تا 70درصد، تخليه و انتقال تا 68.5 درصد، نيروي انساني بین 60.5تا64درصد، ارتباطات حداکثر تا49درصد، ترافيک بین 54تا58درصد، اورژانس حدود 55 درصد، آموزش، پشتيباني و مديريت هم بین 56 تا 59درصد محاسبه شد. بررسي هاي وسيع در زمينه ميزان هماهنگي با ساختار درماني ايران و نيز تحليل دقيق نيازهاي مراكز درماني ايران، نشان مي‌دهد كه مدل بومي HEICS يكي از مناسب ترين مدل ها جهت پايه ريزي دستورالعملي جامع و كامل براي مقابله با هر نوع بحران و در هر ابعادي به شمار مي‌رود. بنابراين، به منظور اجرايي كردن HEICS در بيمارستان هاي ايران، مراحلی مانند توجيه مديران ارشد سازمان در مورد ضرورت، مزايا و خصوصيات سامانه HEICS؛ تشكيل كميته بحران بيمارستاني با هدف اجرايي كردن HEICS؛ آموزش اعضاي كميته در زمينه خصوصيات HEICS؛ تطبيق جايگاه هاي موجود در سازمان بيمارستاني با جدول سازماني HEICS مورد نیاز است. نتیجه گیری: سطح آمادگي بيمارستان هاي کشورمطابق مقياس ليکرت در قسمت هاي ، اورژانس، و پذيرش در وضعيت خوب و از لحاظ نيروي انساني، امنيت، تخليه و انتقال، ارتباطات و ترافيک درحد متوسط و از نظر مديريت ، پشتيباني و آموزش ضعيف بود.

کلید واژگان :

آمادگي، بيمارستان، بحران



ارزش ریالی : 100000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک