ارزیابی‌ اپیدمیولوژیک ب‍ی‍م‍اران م‍ب‍ت‍لا ب‍ه‌ ف‍ی‍ب‍ری‍لاس‍ی‍ون‌ ده‍ل‍ی‍زی‌ و عوامل خطر مرتبط با این آریتمی قلبی: مرور سیستماتیک

زمینه (Background): فيبريلاسيون دهليزي به صورت يک تاکي‌آريتمي فوق‌بطني تعريف مي‌گردد که با فعاليت دهليزيِ غير هماهنگ و متعاقب آن وخامت عملکرد مکانيکي دهليز مشخص مي‌شود. ب‍ا ای‍ج‍اد ای‍ن‌ آری‍ت‍م‍ی‌ ع‍م‍ل‌ ق‍ل‍ب‌ ک‍اه‍ش‌ م‍ی‌ ی‍اب‍د و خ‍طر ف‍رس‍ت‍ادن‌ آم‍ب‍ول‍ی‌ ب‍ه‌ ن‍واح‍ی‌ ح‍ی‍ات‍ی‌ ب‍دن‌ و ه‍م‍چ‍ن‍ی‍ن‌ خ‍طر م‍رگ‌ و م‍ی‍ر اف‍زای‍ش‌ م‍ی‌ی‍اب‍د. هدف (Objective ): بدلیل اینکه فيبريلاسيون دهليزي يک عامل خطر مستقل براي مرگ‌ومير به شمار مي‌آيد و نيز مي‌تواند منجر به ايجاد يا تشديد نارسايي قلب و افزايش ميزان مرگ‌ومير در بيماراني شود که به انفارکتوس ميوکارد دچار مي‌گردند. پس این مطالعه با هدف ارزیابی‌ اپیدمیولوژیک ب‍ی‍م‍اران م‍ب‍ت‍لا ب‍ه‌ ف‍ی‍ب‍ری‍لاس‍ی‍ون‌ ده‍ل‍ی‍زی‌ و عوامل خطر مرتبط با این آریتمی قلبی انجام شد. روش کار (Methods): مطالعه حاضر مقاله مروری است که با بررسی و جمع بندی از سایت های معتبر علمی magiran، Sid، PubMed و iranmedex و موتورجستجوی Google scholar و با کلیدواژه های ف‍ی‍ب‍ری‍لاس‍ی‍ون‌ ده‍ل‍ی‍زی‌، آری‍ت‍م‍ی‌ ق‍ل‍ب‍ی، عوامل خطر، اپیدمیولوژی Atrial fibrillation, cardiac arrhythmia, risk factors, epidemiology طی سال های 1990 تا 2015 انجام شد. یافته ها(Results ): مطالعات مختلف انجام شده نشان داد ک‍ه‌ در مطالعات شيوع همزماني AF و پرکاري تيروئيدي بین 14 تا 26 درصد گزارش گردید. شيوع پرکاري تيروئيد در بیماران مرد دچار AF تا 15درصد و در زنان مبتلا بین 11تا 13.6 درصد بود. در گروه مبتلا به فیبریلاسیون حداکثر تا 63 درصد و در گروه بدون فیبریلاسیون بین36 تا 58 درصد دارای خطر بالای وقفه تنفسی خواب بودند. ش‍ای‍ع‍ت‍ری‍ن‌ ش‍ک‍ای‍ت‌ اص‍ل‍ی‌ ب‍ی‍م‍اران‌ ت‍پ‍ش‌ ق‍ل‍ب‌ ب‍ود و ش‍ای‍ع‍ت‍ری‍ن‌ ن‍وع‌ AF ب‍ا اف‍زای‍ش‌ پ‍اس‍خ‌ ب‍طن‍ی‌ ه‍م‍راه‌ ب‍ود. ش‍ای‍ع‍ت‍ری‍ن‌ داروی‌ م‍ص‍رف‍ی‌ ه‍م‌ در ب‍ی‍م‍ارس‍ت‍ان‌ و ه‍م‌ در خ‍ارج‌ از ب‍ی‍م‍ارس‍ت‍ان‌ دی‍گوگس‍ی‍ن‌ ب‍ود و درم‍ان‌ ب‍ی‍ش‍ت‍ر ب‍ه‌ م‍ن‍ظور ک‍اه‍ش‌ ری‍ت‌ بطنی‌ ان‍ج‍ام‌ ش‍د. فشار خون بیماران دارای فیبریلاسیون دهلیزی به طور معنی‌داری بیش از بیماران فاقد فیبریلاسیون دهلیزی بود. همچنین ارتباط معنی داری بین سن، فشار خون سیستولیک، ضربان قلب و مشکلات نورولوژیکی با فیبریلاسیون دهلیزی وجود داشت. نتیجه گیری (Conclusion): با توجه به شیوع بالای وقفه تنفسی و فیبریلاسیون دهلیزی، بدیهی است که از روش‌های غربالگری برای شناسایی بیماران برای کاهش عوامل خطر در آنها استفاده شود. همچنین با توجه به شيوع همزماني AF و پرکاري تيرويدي در مطالعات، می توان با کم کردن عوامل تشدید کننده آن مانند دوری از استرس و اضطراب و سیگار تا حدی از این عارضه قلبی جلو گیری کرد.

ف‍ی‍ب‍ری‍لاس‍ی‍ون‌ ده‍ل‍ی‍زی‌، آری‍ت‍م‍ی‌ ق‍ل‍ب‍ی‌، عوامل خطر، اپیدمیولوژی