بررسی شیوع افسردگی و عوامل مرتبط با آن در بیماران مبتلا به سرطان

مقدمه: افسردگی با عنوان اختلال خلقی یکی از شایع ترین بیماری های روان پزشکی در سرطان میباشد. این بیماری با عدم احساس لذت دوری گزیدن از دوستان یا خانواده، نداشتن انگیزه و عدم تحمل شکست، علایم نباتی شامل کاهش میل جنسی، کم یا زیاد شدن اشتها و وزن کاهش انرژی و خستگی زودرس، اختلال خواب مشخص می شود. این مطالعه با هدف مروری بر افسردگی و عومال مرتبط با آن در بیماران مبتلا به سرطان در ایران انجام شد. روش جستجو: این مطالعه مروری با جستجو در سایت های علمی Google scholar، magiran، Sid، PubMed و iranmedex با کلیدواژه های افسردگی، سرطان، کیفیت زندگی، Depression، cancer و quality of life طی سال های 1990 تا 2015 انجام شد. نتایج: نتایج مطالعه مختلف نشان داد که میزان افسردگی از حدود 30 تا 100 درصد در بیماران مبتلا به سرطان گزارش شده است. بین وضعیت تاهل، تحصیلات و تعداد فرزندان با افسردگی رابطه آماری معنی داری مشاهده شد. در خصوص رابطه بین سن، جنس، شغل، محل زندگی، طول دوره بیماری، نوع درمان و تعداد جلسات شیمی درمانی یا پرتودرمانی نتایج ضد و نقیض بودند. همچنین نتایج رگرسیون لجستیک در برخی مطالعه نشان داد که عوامل سن بالاتر از 45 سال، بی سوادی، تاریخچه قبلی بیماری روانی، فقدان ارتباط مطمئن، ویژگی شخصیتی عصبی و تنها زندگی کردن به عنوان عوامل خطر افسردگی در بیماران سرطانی می باشند. نتیجه گیری: با توجه به آمار بالای سرطان در کشور ما انجام مداخلات روانشناسی و حمایت های خانوادگی- اجتماعی به منظور کاهش افسردگی و بهبود کیفیت زندگی در این بیماران توصیه می گردد. همچنین با توجه به نتایج توجه به نقش ارتباط درمانی، حفظ رابطه اجتماعی و مراقبت های پرستاری مبتنی بر شواهد می تواند به ارتقای سلامت روان این افراد کمک کند.

افسردگی، سرطان، کیفیت زندگی