بررسی اپیدمیولوژیک اختلال استرس پس از ترومای زایمان و برخی عامل های تاثیر گذار بر روی آن: (مرور سیستمیک)

هدف: زايمان يکي از فاکتورهاي استرس زا و بي نهايت تروماتيک است و می‌تواند سبب بر انگیختن شدید احساسات و هیجانات به گونه‌ای شود که در بعضی از زنان اختلالات استرسی ایجاد کند.از آن جايي كه يك زايمان تروماتيك، از لحاظ رواني ميتواند مادران را در خطر بالقوه ايجاد مشكلات رواني بعد از زايمان قرار دهد، لذا این مطالعه با هدف بررسی اپیدمیولوژیک اختلال استرس پس از ترومای زایمان و برخی عامل های تاثیر گذار بر روی آن انجام شد. روش کار: مطالعه حاضر مقاله مروری است که با بررسی و جمع‌بندی مقاله‌های متعدد از بانک‌های اطلاعاتی و سایتهای معتبر Google scholar، magiran، Sid، PubMed و iranmedex با کلیدواژه های اختلال استرس پس از تروما، زایمان تروماتیک، عوامل مستعدکننده، شیوع Post-traumatic stress disorder, traumatic delivery, risk factors, prevalence طی سال های 1995 تا 2015 انجام شد. نتایج: بررسی مطالعات به دست آمده نشان داد که بین 37 تا 54.4 درصد از زنان زايمان را به صورت حادثه اي تروماتيک تجربه کرده اند و تا 21.2 درصد از آنها دچار اختلال استرس پس از تروماي متعاقب زايمان شده اند. تا 8.9 درصد مادران گروه پره ترم وتا 2.3 درصد مادران گروه ترم، بین 2.3 تا 2.8 از پدران گروه ترم و تا 1.6 پدران گروه پره ترم، متعاقب زایمان اختلال استرس بعد از تروما داشتند. بين عوامل مامايي شامل نوع تغذيه نوزاد، مشکلات مربوط به مراقبت از نوزاد، وزن هنگام تولد و عوامل رواني شامل حوادث استرس آور زندگي و ميزان حمايت اجتماعي دريافتي مادر با اختلال استرس پس از تروماي زايمان ارتباط معناداري ديده شد. از عوامل جمعيت شناختي نيز دو متغير تحصيلات و درآمد خانواده با PTSD رابطه معناداري داشتند . نتیجه گیری: با توجه به شیوع زیاد اختلال استرس پس از زایمان و وجود ارتباط معنادار بین متغیرهای مامایی، نوزادی، روانی و همچنین میزان حمایت اجتماعی با اختلال استرس پس از ترومای زایمان، بدیهی است که مشاورۀ ارایه شده توسط ماما به زنانی که یک زایمان تروماتیک را تجربه کرده‌اند در کاهش اختلال استرس بعد از تروما در درازمدت می تواند مؤثر باشد.

اختلال استرس پس از تروما، زایمان تروماتیک، عوامل مستعد کننده، شیوع