نزاع دسته جمعی عشایری در استان خوزستان و تاثیر آن در امنیت داخلی

امروزه دو سوم جمعیت جهان از عقب ماندگی و فقر در رنج و عذاب¬اند و یا در شرایط فقر مطلق به سر می¬برند، مبادلات ناهمگون اقتصادی و سیاسی ثروتمند را غنی¬تر و فقیر را فقیرتر می¬سازد. عدم تقسیم عادلانه ثروت نیز شکاف موجود میان طبقات را تشدید می¬نماید. نزاع به درگیری بین گروهی اطلاق می¬شود که بر سر ناسازگاری ارزشی، مسائل ناموسی، کمیایی صنایع، فشار گروه های عصبیت اجتماعی و مواردی از این نوع در جوامع عشایری رخ می¬دهد. روش تحقیق حاضر، توصیفی- پیمایشی بود. جامعه آماری شامل 100 نفر بود. به‌منظور گردآوری داده‌ها از تکنیک‌هایی همچون پرسشنامه استفاده شده است. یافته¬ها نشان داد: فشارهای اقتصادی و تهاجم فرهنگی، به مثابه عاملی بازدارنده در توسعه عمل نموده و روند تغییرات را کندتر کرده است. طبیعی است که توسعه باید ابتدا در ذهن انسان¬ها شكل گیرد و زمینه آگاهی‌های فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی را برای انسان¬ها فراهم سازد، لذا به نظر می¬رسد رابطه عمیقی بین توسعه نیافتگی و تنش¬های قومی موجود، برقرار است که با توجه به فرهنگ سنتی و آرمان‌های مردم و همچنین تغییرات مداوم او صاع جهاني، لازم است مسأله عميقاً مورد بررسی قرار گیرد.

استان خوزستان، امنیت داخلی، نزاع¬های طایفه‌ای، طوایف عرب، عشایر لر و بختیاری، عصبیت اجتماعی.