با افزایش رفاه عمومی در سطح جهانی و گرایش جوامع به سمت آزادی¬های مدنی و جنبه¬های مختلف دموکراسی، شاخص¬های دموکراسی و عوامل موثر بر آن مورد توجه اقتصاددانان سیاسی در مجامع علمی قرار گرفت. به پیرو این موضوع در این تحقیق ما برآنیم تا به این سئوال پاسخ دهیم: که آیا دموکراسی به عنوان نظام کارای سیاسی، با مالیاتگیری تأمین میشود یا با بهره¬گیری از درآمدهای حاصل از منابع طبیعی (بخصوص نفت)؟ برای پاسخ، از دادههای تابلویی بیش از 100 کشور در سالهای 2008 تا 2011، استفاده شده است. تا با تحلیل رابطهی بین سهم مالیات در تولید ناخالص داخلی و شاخص دموکراسی و همچنین مقایسهی آن با رابطهی سهم درآمدهای حاصل از منابع طبیعی و شاخص دموکراسی مسئله فوق ارزیابی شود. نتایج نشان میدهد که در بین 100 کشور دنیا سهم مالیات در تولید ناخالص داخلی دقیقا رابطهی مستقیم با شاخص دموکراسی داشته و تاثیر آن بطور معناداری مثبت ارزیابی میشود و سهم درآمدهای نفتی در تولید ناخالص داخلی تاثیر معکوسی بر شاخص دموکراسی در کشورهای مذکور دارد، بطوری¬که با افزایش سهم نفت در تولید ناخالص داخلی کشورهای نفت خیز شاخص¬های دموکراسی نزول نموده و با افزایش سهم مالیات در کشورهای صنعتی شاخص دموکراسی رو به بهبود بوده است. در مجموع میتوان این سوال معروف را پاسخ داد که دموکراسی بوی نفت نمیدهد بلکه بوی مالیات میدهد.
کلید واژگان :سهم مالیات در GDP، سهم نفت در GDP، دموکراسی، داده های پانل، کشورهای نفت خیز و صنعتی
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک