چکیده :

در طول چند دهه ي اخير با تغيير بنيادهاي شهرنشيني و دگرگوني در مفاهيم كار، سكونت و فراغت، فضاهاي عمومي به يكي از نيازها و ضرورتهاي اساسي جوامع بشري و يكي از دغدغه هاي برنامهريزان و مديران بدل شده است . هدف از اين نوشتار، بررسي و تحليل وضعيت دسترسي و كاربرد بهين هي فضاهاي عمومي همچون پارك، خيابان و بازار در شهر عسلويه با توجه به رشد شتابان فيزيكي كالبدي آن از سال 1377 (همزمان با آغاز فعاليت - هاي منطقه ي ويژه ي اقتصادي انرژي پارس جنوبي)، افزايش جمعيت شهر و منطقه ي عسلويه و نقشپذيري آينده ي شهر در سطح ملّي و جهاني است. روش پژوهش اين مطالعه توصيفي تحليلي و برپايه ي مطالعات كتابخانهاي، بررسيهاي ميداني و پرسش نامه است . در تحليل نتايج نهايي، شاخص هاي قابليت دسترسي از روابط معيار نسبي دسترسي، فرصت تجمع و رتبه ي دسترسي به فضاهاي عمومي و در ارزيابي كاربرد بهينه ي آن نيز، شاخص هاي سازگاري، مطلوبيت و آسايش مورد استفاده قرار گرفته شده است. يافتهها نشان مي دهن د كه پارك 9) و وضعيت را از / 6 بهترين رتبه ي دسترسي ( 5 / ساحلي نگين با معيار نسبي دسترسي 428 لحاظ كاربرد بهين هي فضاهاي عمومي دارد و در مقابل آن، خيابان دولت با 98 درصد و بازار 97 درصد از ديدگاه شهروندان پايين ترين كيفيت و / 4) و 5 / شهر با رتبه ي دسترسي ( 7 مطلوبيت در ارزيابي كاربرد بهينه ي فضاهاي عمومي داشته است. همچنين پايين ترين معيار 3 مربوط به خيابان / 18 ، فرصت تجمع 228 و رتبه ي دسترسي 99 / نسبي دسترسي 75 جمهوري اسلامي است. در پايان نيز پيشنهادها و راهكارهايي براي استفاده و دسترسي آسان افراد و گروه هاي اجتماعي ارائه شده است.

کلید واژگان :

شهرهاي ساحلي، قابليت دسترسي، كاربرد بهينه، فضاهاي عمومي، بندر عسلويه.



ارزش ریالی : 600000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک