زمینه: کارکنان حوزه خدمات بهداشتی درمانی به ویژه پرستاران، به سبب مواجه با بیماران، مرگ‌و‌میرها و سایر منابع فشار روانی، در معرض فرسودگی شغلی قرار دارند. در جستجوی عوامل مؤثر بر کاهش فرسودگی شغلی پرستاران، هدف پژوهش حاضر بررسي روابط بين رهبری اخلاقی، معنویت در کار و فرسودگی شغلی در میان پرستاران بیمارستان‌های دولتی شهر سنندج بود. روش کار: پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی، از لحاظ زمان گردآوری داده¬ها، مقطعی و از لحاظ شیوه گردآوری داده¬ها جزء پژوهش¬های توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه پرستاران بیمارستان‌های دولتی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهر سنندج (410 نفر) بود که با استفاده از شیوه نمونه‌گیری تصادفی ساده، 148 نفر به عنوان نمونه انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه رهبری اخلاقی، معنویت در کار و فرسودگی شغلی بود که روایی آن‌ها با استناد به دیدگاه صاحب‌نظران و پایایی آن‌ها از طریق ضریب آلفای کرونباخ، بررسی و مورد تأیید قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش مدل‌یابی معادلات ساختاری استفاده شد. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان داد که رهبری اخلاقی و معنویت در کار رابطه منفی و معنی‌داری با فرسودگی شغلی پرستاران دارند. یافته‌ها همچنین نشان داد که معنویت در کار می‌تواند نقش میانجی را در افزایش ارتباط بین رهبری اخلاقی و فرسودگی شغلی ایفا نماید. نتیجه‌گیری: بر مبنای یافته‌های پژوهش، لزوم توجه به ارزش‌های اخلاقی به ویژه از جانب مدیران و رهبران سازمانی احساس گشته و چنان‌چه مسئولین بیمارستانی در صدد کاهش فرسودگی شغلی پرستاران هستند، شایسته است در جهت کاربست رفتارهای اخلاق‌مدارانه و ایجاد جوکاری لبریز از معنویت اهتمام ورزند.
کلید واژگان :رهبری اخلاقی، فرسودگی شغلی، معنویت در کار
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک