تحلیلی بر نقش سرمایه های انسانی در توسعه شهر کاشان

در عصر حاضر توسعه به عنوان يکي از بنيان هاي باثبات، در برنامه ريزي همه کشورها قرار دارد و مانند فراگردي جامع با ابعاد اقتصادي- اجتماعي، مستلزم تغييرات اساسي در ساخت اجتماعي و به عنوان راهبرد و مدلي متعالي مطرح مي شود، در اين تحقيق به سرمايه انساني به عنوان يکي از پيش شرط هاي اساسي توسعه پرداخته شده است. سرمايه انساني داراي ابعادي است که در اين تحقيق سعي شده هر يک از آن ها بررسي شود. اين ابعاد عبارتند از رسانه هاي ارتباط جمعي، آموزش و تخصص، انگيزه پيشرفت، کارآفريني، مشارکت اجتماعي و سرمايه اجتماعي که رابطه آن ها با توسعه شهري سنجيده شده است. جامعه آماري اين تحقيق را شهروندان کاشاني سنين 20 تا 50 سال تشکيل مي دهند که با استفاده از فرمول کوکران، تعداد 336 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. روش تحقيق اسنادي و پيمايشي با استفاده از ابزار پرسشنامه مي باشد. براي تجزيه و تحليل داده ها، از روش هاي آمار توصيفي و آزمون همبستگي پيرسون، خي دو و مدل تحليل مسير استفاده شده است. بررسي ها نشان مي دهد که بين همه متغيرها به غير از رسانه هاي جمعي، ارتباط معناداري با توسعه شهري دارند. همچنين نتايج مدل تحليل مسير نشان مي دهد متغير آموزش با 83 درصد، کارآفريني با 78 درصد و سرمايه اجتماعي با 74 درصد، بيشترين تاثير را بر توسعه داشته اند.

توسعه شهري، سرمايه انساني، مشارکت اجتماعي، سرمايه اجتماعي، کاشان