مقالۀ حاضر تلاشي است براي تحليل تفكر رنسانس دربارة زن و شيوه ها ي رايج آن دوره در سركوب صداي زنانه، آنگونه كه در نمايشنامۀ رام كردن زن سركش اثر ويليام شكسپير نمود يافته است. بررسي شرايط فرهنگي حاكم بر دورة رنسانس نشان مي دهد كه يكي از ويژگي هاي اين دورة تاريخي ، هراس و وحشت مرد از صداي زن است. اين هراس، كه ريشه در روايت هاي اساطيري، ادبي و مذهبي غرب دارد، در آثار ادبي اين دوره به وضوح نمود يافته است. در اين مقاله با بررسي نمايشنامۀ رام كردن زن سركش، تلاش كرده ايم چگونگي سركوب زن را در اين دوره آشكار كرده و نشان دهيم كه چگونه شكسپير با برجسته سازي گفتمان هاي مردانگي و زنانگي و تناقضات موجود در آن ها در اوايل دورة مدرن، كه دورة گذار در تفكر و فرهنگ غرب است، تلاش مرد رنسانس را به باد انتقاد گرفته است . براي تبيين بحث به شيوة ماترياليزم فرهنگي از متون گوناگون تاريخي و تعدادي از پوسترها ي معاصر استفاده كرده ايم.
کلید واژگان :شكسپير، رام كردن زن سركش، رنسانس، زبان زنانه، مردسالاري، زن سركش
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک