هدف نهایی کنترل ترافیک هوایی برقراری جریان هواپیمایی کارا با حفظ امنیت عملیات هواپیمایی است. به‌هرحال هدف اصلی امنیت است که به هیچ وجه نمی‌توان آن را نادیده گرفت. تاخیرات ترافیک هوایی زمانی بوجود می‌آید که تقاضا برای فرود آمدن و یا پرواز کردن از ظرفیت موجود تجاوز کند. اثرات این تاخیرات را می‌توان با افزایش ظرفیت یا تعدیل تقاضا کاهش داد. البته افزایش ظرفیت یک راه‌حل خوب اما اقدامی بلند مدت است که با ساخت فرودگاه‌های جدید، توسعه‌ی فرودگاه‌های موجود و روش‌های فرود جدید امکان‌پذیر است. بنابراین، یک تصمیم کوتاه مدت برای کاهش تاخیرات با توجه به امکانات موجود، به یک مدل بهینه‌سازی تاکتیکی نیاز دارد. در این مقاله چار‌چوب این مدل را که تعمیمی از مدل شبکه جریان پویا با ظرفیت تصادفی است، ارایه می‌دهیم.
کلید واژگان :کنترل ترافیک هوایی، شبکه جریان پویا، برنامه‌ریزی تصادفی
ارزش ریالی : 350000 ریال
با پرداخت الکترونیک