شناخت عوامل آب و هوایی و اثر آن‌ها بر گیاهان زراعی یکی از مهم‌ترین عوامل مؤثر در افزایش تولید و بهره‌وری می‌باشد که این موضوع به‌ویژه در زراعت دیم از اهمیت بالایی برخوردار است. شناسایی مناطق مستعد کشت گندم با توجه با نیارمندی‌های دمایی و رطوبتی آن، برای رفع محدودیت‌ها و یا شناسایی توانمندی‌هایی اقلیمی منطقه ضرورت دارد. در پژوهش حاضر به پهنه‌بندی زراعی - اقلیمی گندم دیم در سطح استان مازندران با استفاده از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) اقدام شده است. برای این منظور از عوامل اقلیمی مانند رطوبت نسبی، درجه حرارت تراکمی - روز، بارش فصل بهار، بارش فصل زمستان، بارش فصل پاییز و بارش سالانه استفاده شده است که اراضی با استعداد بسیار مناسب 34 درصد از مساحت استان، اراضی با استعداد مناسب 24 درصد از اراضی استان، اراضی با استعداد متوسط 35 درصد و اراضی با شرایط فاقد ارزش لازم 7 درصد از مساحت استان را شامل گردید. به‌طور کلی، مناطق مستعد کشت از جنوب به شمال و غرب به شرق افزایش می‌یابد که بخش دشت استان بهترین شرایط از نظر کشت را دارا می‌باشند.
کلید واژگان :AHP، امکان‌سنجی کشت، گندم دیم، مازندران
ارزش ریالی : 350000 ریال
با پرداخت الکترونیک