این آزمايش در مزرعه تحقیقاتی شخصی واقع در شهرستان ورامين در سال 1392 انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار اجرا شد. عنصر کم مصرف روی از منبع كود سولفات روي در سه سطح (صفر، 25 و 50 كيلوگرم در هكتار) به عنوان عامل اول و عنصر آهن از منبع کود سولفات آهن در سه سطح (صفر، 5 و 10 كيلوگرم در هكتار) به عنوان عامل دوم در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که با مصرف سولفات روی در مقایسه با شاهد عملکرد دانه روند افزایشی داشت که مقدار آن با مصرف 10 کیلوگرم سولفات آهن در هکتار برابر 5/6753 کیلوگرم در هکتار بود. بیشترین میزان آهن جذب شده با مصرف 5 و 10 کیلوگرم در هکتار سولفات آهن در هکتار به دست آمد. حداکثر روی جذب شده در دانه با کاربرد 10 کیلوگرم در هکتار سولفات آهن به دست آمد. بیشترین عملکرد دانه برابر 27/6832 و 71/6960 کیلوگرم در هکتار در اثرمتقابل مصرف 5 و 10 کیلوگرم سولفات آهن برای 50 کیلوگرم سولفات روی در هکتار تولید شد. بالاترین میزان شاخص برداشت در اثرمتقابل مصرف 10 کیلوگرم در هکتار سولفات آهن و 50 کیلوگرم در هکتار سولفات روی به دست آمد. اثرمتقابل تیمارها نشان داد که حداکثر غلظت آهن دانه برابر 4/115 و 23/117 قسمت در میلیون برای اثرمتقابل مصرف 10 کیلوگرم در هکتار سولفات آهن و 25 و 50 کیلوگرم در هکتار سولفات روی حاصل شد. بیشترین غلظت روی و آهن دانه در اثرمتقابل مصرف 5 کیلوگرم در هکتار سولفات آهن و 50 کیلوگرم در هکتار سولفات روی مشاهده شد. بیشترین غلظت فسفر دانه در اثرمتقابل کاربرد 10 کیلوگرم سولفات آهن در هکتار و 50 کیلوگرم سولفات روی در هکتار به دست آمد. بنابراین کاربرد سولفات آهن و سولفات روی باعث افزایش عملکرد کمی و کیفی در ذرت شد.
کلید واژگان :فسفر، آهن، ذرت، روی، عملکرد دانه
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک