سابقه و هدف: جيوه يكي از عناصر مهم زيست محيطي است كه به شدت نوروتوكسيك بوده و عمد تاً از طريق مصرف غذاهاي دريايي آلوده به اين عنصر وارد بدن انسان شده و در اندام ها تجمع مي يابد . در پژوهش حاضر، ضمن اندازه گيري غلظت جيوه كل با دستگاه اسپكتروفتومتر جذب اتمي و تكنيك بخار سرد در نمونه هاي عضله ماهي بياح رودخانه كارون، حد مجاز مصرف اين ماهي براي انسان نيز مورد ارزيابي قرار گرفت. ( Liza abu) مواد و روش ها: 30 قطعه ماهي از 6 ايستگاه در اوزان بازاري از رودخانه كارون در استان خوزستان ب ه صورت تصادفي انتخاب و غلظت جيوه در آن ها با استفاده از دستگاه جذب اتمي و تكنيك بخار سرد اندازه گيري شد. 0 ميكروگرم بر گرم وزن / 0 ميكروگرم بر گرم وزن تر ( 75 / يافته ها: ميانگين غلظت جيوه در عضله ماهي بياح 26 WHO ،FAO ،USEPA خشك) بود كه اين ميزان پايين تر از حد استاندارد تعيين شده توسط سازمان هاي معتبر جهاني مانند مي باشد. FDA و 1) بودكه بر اين اساس مصرف ماهي بياح اي ن منطقه /11) بيش تر از 1 (HQ) استنتاج: نتايج نشان داد شاخص ريسك خطراتي براي مصرف كنندگان از نظر ميزان جيوه در پي خواهد داشت و براي حفظ سلامتي، ميزان مجاز مصرف آن 27 گرم در روز و يك وعده در هفته توصيه مي شود.
کلید واژگان :شاخص ريسك، رودخانه كارون ،(Liza abu) واژه هاي كليدي: جيوه، ماهي بياح
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک