رابطه سبک های رهبری مربیان و انسجام گروهی تیم های منتخب دانش آموزی شهر ارومیه

مربیان اثر قابل توجهی روی تیم هایشان دارند و رفتار ها و سبک های رهبری مربیان اثر زیادی بر عملکرد ورزشکارانشان دارند.هدف از این پژوهش بررسی ارتباط میان سبک های رهبری مربیان و انسجام گروهی تیم های منتخب دانش آموزی شهر ارومیه می باشد. 75 دانش آموز مقطع متوسطه (N=100) دو ابزار این پژوهش را کامل کردند:مقیاس رهبری برای ورزش ( LSS ،چلادورای&صالح1980) و پرسشنامه محیط گروهی ( GEQ ، کارون و براولی 1985) . LSS شامل 40 آیتم که 5 بعد از سبک های رهبری – تمرین و دستورالعمل، رفتار دموکراسی، رفتار آمرانه،حمایت اجتماعی و بازخورد مثبت را می سنجد. GEQ با 18 آیتم دو بعد انسجام تکلیف و انسجام اجتماعی را ارزیابی می کند. ثبات درونی پرسشنامه ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برای LSS r=0.91 و GEQ r=0.72 به دست آمد. اطلاعات با استفاده آزمون های اسمیرنوف کولموگروف یک نمونه ای،ضریب همبستگی پیرسون، ANOVA اندازه های تکراری و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معناداری p<0.05 تحلیل شد. نتایج نشان داد که مربیان تیم های دانش آموزی بیشتر از سبک رهبری آموزش و تمرین و کمتر از سبک دموکراتیک استفاده می کردند. نتایج نشان داد سبک های رهبری حمایت اجتماعی ،تمرین و آموزش ،و بازخورد مثبت ارتباط مثبت و معناداری با انسجام تکلیف و اجتماعی دارد و سبک آمرانه ارتباط منفی و معناداری با انسجام تکلیف و اجتماعی دارد. نتایج این پژوهش و مطالعات قبلی نشان می دهد که سبک های رهبری مربیان اثر زیادی روی انسجام تیمی دارند و یک مربی می تواند نقش بارزی در توسعه انسجام تیمش بازی می کند.

سبک رهبری، انسجام گروهی،تیم های دانش آموزی