برآورد میزان دانش و نگرش محیطزیستی و رابطه آن با عوامل سیاسی- اجتماعی )مورد مطالعه: کارکنان شرکتهای دانشبنیان کشاورزی استان- های همدان و کرمانشاه(

رشد جمعیت و آلودگی حاصل از فعالیت¬های آنها و تغییرات اقلیمی قرن اخیر، نگرانی¬ها را در مورد حفظ محیط زیست برای نسل آینده بیشتر کرده است. بطوریکه امروزه در بیشتر دنیا ترویج دانش و نگرش زیست¬محیطی یکی از گرایش¬های مهم فکری و راهبردهای سیاسی است. توسعه این تفکر در سازمانهای مردم نهاد مثل شرکت¬های دانش¬بنیان نیز در صدر قرار دارد. لذا هدف اصلی این پژوهش، سنجش دانش و نگرش زیست محیطی کارکنان شرکت¬های دانش¬بنیان کشاورزی و رابطه آن با عوامل سیاسی ـ اجتماعی بود. اين تحقيق از روش توصيفي ـ همبستگي بودكه از نظر ماهيت از نوع پژوهش¬هاي كمّي محسوب مي‌شود. جامعه آماري اين تحقيق را کارکنان و مدیران شرکت¬های دانش¬بنیان کشاورزی استان کرمانشاه و همدان تشکيل دادند. تعداد اين افراد براساس آخرين آمار مراکز رشد استان کرمانشاه و همدان 175 شرکت بود. برای تعیین جامعه نمونه از روش تمام¬شماری استفاده شد که در این پژوهش تعداد 175 نفر در پژوهش شرکت نمودند. ابزار اصلي تحقيق در مرحله ميداني پرسشنامه بود. سؤالات پرسشنامه شامل سه بخش بود: سؤالات بخش اول را ويژگي¬هاي دموگرافیکی کارکنان تشکيل دادند، بخش دوم را مقياس براي سنجش میزان دانش و بخش سوم را مقياسي براي سنجش نگرش زیست¬محیطی کارکنان و مدیران تشکيل داد. شاخص¬ها و مقوله¬هاي مورد نظر براي سنجش نگرش زیست¬محیطی از مقیاس NEPمبناي کار قرار گرفت. پس از طي فرآيند داده‌پردازي، محاسبات آماري (توصيفي و استنباطي) با استفاده از برنامة SPSS15، ، Amos22انجام شد. نتايج تحقيق نشان مي¬دهد، سیاست¬گذاری¬های دولتی، پایبندی خانواده به حفظ محیط زیست، رسانه، عضویت درNGO ، تحصیلات و آموزش موجب تغيير در نگرش افراد به محيط زيست مي¬گردد.

شرکت¬های دانش¬بنیان کشاورزی، دانش، نگرش، سیاست-گذاری دولتی، محيط زيست.