روشهاي مونتکارلو، یک طبقه از الگوریتمهاي محاسبهگر میباشند که براي محاسبه نتایج خود بر نمونهگیريهاي تکرار شونده تصادفی اتکاء میکنند. روشهاي مونتکارلو براي شبیهسازي پدیدههایی که عدم قطعیت زیادي در وروديهاي آنها وجود دارد، مفید هستند. هدف از این مطالعه، بررسی عدم ا طمینان حاصل از قضاوت ها و عناصر ماتریس تصمیم در ارزیابی شاخصهاي مؤثر در بیابانزایی میباشد. به منظور کاهش عدم اطمینان در ماتریس مقایسات زوجی غیر دقیق، از شبیهسازي و تکرارهاي مونت کارلو بهره گرفته شد . در این مقاله عدم اطمینان ناشی از اطلاعات تصمیمگیرندگان و دادهها و عناصري که محیط تصمیم در اختیار تصمیمگیرنده میگذارد، بررسی شده است . Xk موثر در بیابانی شدن را بر Xi در این پژوهش با تکیه بر محاسبات و تکرارهاي تصادفی مونت کارلو، برتري گزینه رتبه Xi آزمون شده است. با استفاده از یک انتگرال چند بعدي، برنامه مقایسات زوجی شاخصها به گونهاي که به گزینه نوشته و تکرارهاي مونت کارلو براي ارزش ها انجام یافت . نتایج (JAVA) تعلق گیرد، در محیط جاوا Xk پایینتري از شبیهسازي مونتکارلو، بازگوکننده آن بود که با افزایش تعداد تکرارهاي شبیهسازي، وزن نسبی گزینه هاي تصم یم به حالت ثبات و پایایی میرسد. نتایج شبیهسازي نشان داد که شاخصهاي فرسایش بادي، فرسایش آبی، تغییرات کاربري اراضی، کاهش تاج پوشش، کاهش بیومس و تولید تراکم بالاي چرا (چراي بیش از حد)، کاهش کیفیت مراتع (از بین رفتن مراتع خوب) و توسعه اراضی زیر کشت، مهمترین عوامل در بیابانی شدن اراضی ایران میباشند.
کلید واژگان :مونت کارلو، عدم قطعیت، شاخصهاي بیابانزایی، شاخص مقایسه زوجی.
ارزش ریالی : 1200000 ریال
با پرداخت الکترونیک