بيان مسئله: بيكاري، اگرچه موضوعي است كه همواره از آن به عنوان معضلي اقتصادي- اجتماعي ياد گرديده و سعي مي‌شود تا دلايل بروز آن با استفاده از تئوري‌هاي متفاوتي تبيين گردد اما، آن‌چه بيش از موضوع اهميت دارد طول دوره‌اي است كه طي آن فرد بيكار به دنبال شغل است. بر اين اساس، مي‌توان حتي شرايطي كه در آن نرخ بيكاري بالا با دوره‌هاي بيكاري كوتاه مدت اتفاق مي‌افتد را تصور نمود و از اين‌رو، شناسايي عوامل مؤثر بر طول دوره بيكاري و در نتيجه تئوري‌هايي كه بتواند تبيين كننده چنين موضوعي باشد از اهميت به سزايي برخوردار است. مسئله‌اي كه دستيابي به پاسخ آن، هدف اصلي اين مقاله را تشكيل مي‌دهد. روش: داده‌هاي اين پژوهش از طريق مطالعه‌اي ميداني و با استفاده از تكنيك پرسش‌نامه از نمونه‌اي با حجم 426 از جامعه 68096 نفري به عنوان افراد بيكار جوياي كار در يكي از ادارات كار و امور اجتماعي استان يزد طي دوره زماني سال‌هاي برنامه سوم توسعه (83-1379) ثبن نام نموده‌اند، جمع‌آوري گرديده و با استفاده از مدل‌هاي وايبل، نمايي، لگ نرمال و لگ لجستيك تحليل گرديده است. يافته‌ها: بر اساس يافته‌هاي اين پژوهش، در ميان مدل‌هاي وايبل، نمايي، لگ نرمال و لگ لجستيك، مدل لگ لجستيك مدل مناسب‌تري جهت تحليل تحليل دوره بيكاري محسوب گرديده و بر اين اساس، متغيرهاي سن (با تأثير مثبت)، تعداد افراد تحت تكفل، تجارب شغلي و سطح تحصيلات (با تأثيرمنفي)، داراي تأثيري معني‌دار بر دوره بيكاري است. اين بدان معني است كه متوسط دوره بيكاري با سطح تحصيلات رابطه‌اي معكوس داشته و تجارب شغلي افراد جوياي كار، اين متوسط را كاهش مي‌دهد. بر خلاف تصور نتايج اين پژوهش مبين آن است كه وضعيت تأهل و جنسيت افراد جوياي كار، متوسط زمان بيكاري را تحت تأثير قرار نداده و بر اين اساس، نمي‌توان تمايز معني‌داري را بين متوسط دوره بيكاري زنان و مردان مشاهده نمود. نتايج: لازمه موفقيت سياست‌هايي كه در راستاي كاهش دوره بيكاري در كشور به گرفته مي‌شود توجه اساسي به ويژگي سني، آموزشي، مهارتي و جمعيتي جامعه هدف است.
کلید واژگان :استان يزد برنامه سوم توسعه بيكاران جوياي كار دوره بيكاري مدل لگ لجستيك
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک