ارزیابی سیاست مسکن مهر با توجه به شاخص های پایداری نمونه؛ شهر خرم آباد

مسکن به عنوان یک ساختار چند بعدی، علاوه بر جنبه های فیزیکی، دارای ابعاد اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی نیز می¬باشد که این ابعاد کارایی و مقبولیت مسکن را شکل می¬دهند. برنامه ریزی برای مسکن گروه¬های کم درآمد، یکی از چالش¬های کشورهای در حال¬توسعه است؛ اما در اکثر موارد به علت محدودیت ¬های مالی و فنی، مسکن تنها سقفی بالای سر قلمداد می¬شود. یکی از پر هزینه¬ترین سیاست¬های مسکن گروه های کم¬درآمد در ایران، طرح مسکن مهر بوده است. در این پژوهش هدف از تحقیق، ارزیابی سیاست¬های مسکن مهر با توجه به شاخص¬های پایداری نمونه: شهر خرم آباد است. روش تحقیق از نوع توصیفی-¬ تحلیلی بوده و برای جمع آوری داده ها از دو روش پیمایشی و کتابخانه¬ای استفاده شده است. تجزیه و تحلیل داده¬ها با استفاده از نرم افزار SPSS و بهره گیری از مدل¬هایی همچون آزمون T و نیز رگرسیون خطی و چند گانه صورت گرفته است. نتایج حاصل از تحلیل یافته ها حاکی از آن است که شاخص پایداری مسکن(که ترکیبی از ابعاد چهارگانه می باشد) در نمونه مورد مطالعه ، کمتر از میانگین است؛ در میان چهار بعد پایداری، به جز ابعاد اقتصادی، میانگین کلیه ابعاد کمتر از متوسط قرار داشته است. همچنین کلیه¬ی زیرشاخص¬های ابعاد اجتماعی و ابعاد فرهنگی کمتر از میانگین بوده و در بین ابعاد کمی و کیفی نیز زیرشاخص¬های کمی کمتر از متوسط بوده است. در نهایت نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان می¬دهد، پایداری مسکن و زیر شاخص¬های آن تأثیر مهمی در میزان کارایی مسکن مهر داشته¬اند.

سیاست¬های مسکن، پایداری مسکن، گروه های کم درآمد، مسکن مهر، خرم آباد.