کيفيت گزارش گري مالي به عنوان يکي از ابزارهاي اصلي براي نظارت بر عملکرد مديران است. در اين پژوهش رابطه بين مالکيت خانوادگي، ترکيب هيأت‌مديره و کيفيت گزارش گري مالي شرکت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بررسي شده است. نمونه مورد بررسي شامل 29 شرکت خانوادگي و 64 شرکت غير خانوادگي طي سال‌هاي 1380 الي 1388، روش آماري مورد استفاده، مدل رگرسيون داده‌هاي ترکيبي به روش اثرات ثابت است. نتايج بيانگر اين است که رابطه معناداري بين درصد اعضاي غيرموظف هيأت‌مديره و کيفيت گزارش گري مالي وجود ندارد و مالکيت خانوادگي نيز تأثير معناداري بر رابطه بين اين دو متغير ندارد. از بين متغيرهاي کنترلي نيز اندازه هيأت‌مديره، يکسان نبودن رئيس هيأت‌مديره و مديرعامل، نسبت بدهي، نوع حسابرس و نسبت ارزش بازار به ارزش دفتري تأثير معناداري بر کيفيت گزارش گري مالي ندارند و تنها نسبت بازده دارايي‌ها و اندازه شرکت داراي رابطه معناداري با کيفيت گزارش گري مالي هستند.
