به منظور بررسي اثرات مقادير مختلف نيتروژن، تراكم كاشت و تعداد نشاء در زراعت اصلی بر صفات مرفولوژیک، اجزاي عملکرد و عملکرد کمی و کیفی محصول راتون برنج رقم سنگ طارم، آزمایشی در مزرعه ای واقع در شهرستان بابل در سال زراعي 1387 انجام گردید. اين آزمايش به صورت اسپليت فاكتوريل در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي در 3 تكرار اجرا شد، چهار سطح كود نيتروژن (92، 69، 46، 0 كيلوگرم در هکتار از منبع کود اوره) به عنوان عامل اصلي و عامل فرعي شامل فاکتور اول دو تراكم كاشت (120 و 40 بوته در مترمربع به ترتيب با آرايش كاشت‌هاي 3/8 ×10 و 15× 6/16 سانتيمتر مربع) و فاکتور دوم دو روش كاشت بوته‌اي (تك نشاء) و كپه‌اي (3 نشاء يا جوانه) بود. بیشترین عملکرد دانه محصول راتون به ترتیب با مصرف 46 و 92 کیلوگرم نيتروژن در هکتار بدست آمد، همچنین حداکثر عملکرد دانه محصول راتون تحت تراکم 120 بوته در متر مربع و با تعداد 3 نشاء حاصل شد که علت آن به خاطر افزایش برخی اجزای عملکرد نظیر تعداد خوشه در متر مربع، تعداد کل خوشه چه در خوشه، تعداد خوشه چه پر شده و وزن هزار دانه بود. همينطور صفت کيفي آميلوز نيز تحت مصرف 92 کیلوگرم نيتروژن در هکتار با تراکم 120 بوته در متر مربع و در شرايط کاشت کپه اي (3 نشاء) به بيشترين مقدار خود رسيد.
کلید واژگان :
اجزاي عملکرد، تراکم کاشت، تعداد نشاء، راتون، عملکرد کمي و کيفي، مرفولوژيک، نیتروژن.
