بررسي وضعيت كاربري زمين در مقاصد گردشگري، از اهميت بالايي برخودار است ، چر ا كه گردشگري يك
فعاليت منبع پايه محسوب مي شود، بنابراين، از نظر زيست- محيطي حساس است و حفاظت و صيانت از منابع
براي ادامه حيات، رونق و پايداري نواحي گردشگري امري ضروري محسوب م يشود. هدف اين تحقيق ، بررسي
نقش گردشگري در بروز تغييرات كاربري زمين نواحي روستايي بخش مركزي شهرستان نوشهر، در استان مازندران
است. روش تحقيق، از نوع توصيفي و تحليلي است كه در آن از مصاحبه با ساكنان محلي و گردشگران، تجزيه و
استفاده شده است . نتايج نشان مي دهد ، كه ؛ IRS, Landat ETM تحليل نقشه هاي پايه و تصاوير ماهواره اي
گردشگري در حوزه مورد مطالعه، با ايجاد تغييرات گسترده در كاربري هاي اراضي، بويژه اراضي زراعي، باغات،
اراضي حريم ساحلي و جنگلي، تخريب منابع طبيعي و گردشگري در دهه هاي اخير را به دنبال داشته است
کلید واژگان :
گردشگري، تغييرات كاربري زمين، تخريب منابع طبيعي و گردشگري، بخش مركزي نوشهر.
