چکیده :

سابقه و هدف: بيماري هاي عروق کرونر يکي از مهم ترين علل مرگ و مير به شمار مي روند. با توجه به اين که بررسي و ارزيابي علايم و نشانه ها بر اساس عوامل خطر يک عامل اساسي جهت پيش گيري از فوت وقت در هنگام ترياژ است. مطالعه حاضر با هدف بررسي ارتباط عوامل خطر و تغييرات قطعه ST با علايم سندروم حاد کرونري انجام شد. مواد و روش ها: در اين مطالعه توصيفي مقطعي 294 بيمار بستري در بخش CCU شهر آمل با تشخيص سندرم حاد کرونري که حداقل 24 ساعت پس از پذيرش زنده مانده بودند، مورد بررسي قرار گرفتند. اطلاعات با استفاده از پرسش نامه اي که شامل فرم اطلاعات دموگرافيک، چک ليست علايم و بررسي سابقه برخي عوامل خطر بود، جمع آوري و آناليز شد. يافته ها: بين انفارکتوس ميوکارد هم راه با بالا رفتن قطعه (ST (STEMI با استفراغ (1.94=OR) و اضطراب (1.82=OR) و آنژين صدري ناپايدار (UA) با استفراغ (0.42=OR) ارتباط معني داري وجود داشت. هم چنين بين جنسيت با ضعف (2.29=OR) و اضطراب (1.82=OR)، ديابت با تنگي نفس (1.8=OR)، ضعف (1.02=OR) و وزوز گوش (2.06=OR) و هايپرليپيدمي با ضعف (2.35=OR) و وزوز گوش (2.49=OR) رابطه معني داري وجود داشت. نتيجه گيري: تکيه بر اين که الگوي باليني سکته قلبي بسيار متنوع است و شناخت دقيق اين تنوع ها در زير گروه هاي مختلف بيماران و هم چنين انواع مختلف سکته قلبي، قطعا به بالا رفتن دقت تشخيصي متخصيين و پزشکان کمک مي کند. نتايج اين تحقيق نيز شايد بتواند گوشه اي از اين ارتباطات پيچيده را روشن و هم به متخصين براي تشخيص دقيق تر کمک کند و هم سوالاتي را براي محققين ايجاد کند که به دنبال دلايل ايجاد اين الگوهاي مختلف علايم در بيماران روند.

کلید واژگان :

عوامل خطر، سندروم حاد کرونر، ثبت تغييرات الکتريکي قلب



ارزش ریالی : 600000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک