رتبه‌بندی مناطق شهری و شناسایی عوامل رضایت شهروندان از عملکرد اتوبوس‌رانی زنجان ( با استفاده از الگوی تلفیقی کانو – تاپسیس)

بی‌شک بدون جابجایی نمی‌توان شهری را زنده و پویا تصور کرد. این فعالیت چندان بازندگی بشر عجین شده است که تقریبا نمی‌توان آن را جدا از فعالیت‌های روزمره بشمار آورد.در قرن گذشته تغییر جهت کلی از حمل‌ونقل خودرو مدار به سمت گسترش شبکه‌های حمل‌ونقل همگانی به وجود آمده و از اواخر دهه 1980 سرمایه‌گذاری جهت ایجاد انواع سامانه‌های حمل‌ونقل همگانی در شهرها ابعاد گسترده‌تری یافته است. تحقیق حاضر، باهدف شناسایی عوامل کلیدی رضایت شهروندان از عملکرد اتوبوس‌رانی زنجان و رتبه‌بندی مناطق شهری در جهت آسایش و ارتقای سطح زندگی شهروندان، از نظر ماهیت، توصیفی و از لحاظ هدف، از نوع تحقیقات کاربردی است. جامعه آماری این تحقیق شهروندان زنجانی است که ازاتوبوس‌ حداقل هفته‌ای دوبار استفاده می‌کنند. حجم نمونه از طریق نسبت رضایت مشتریان محاسبه شدهاست.نتایج پیاده¬سازی ماتریس کانو حاکی از نارضایتی کلی نسبت به عملکرد شبکه اتوبوس‌رانی در سطح شهر زنجان با شاخص نارضایتی 54/0- است. بهینه نبودن خطوط و در نتیجه آن افزایش زمان سفر از مهمترین عوامل نارضایتی و برخورد مناسب مسافران و استقرار مناسب ایستگاههای اتوبوس مهمترین دلیل رضایت از سیستم اتوبوسرانی شهر زنجان می باشد.استفاده از اتوبوس در منطقه 3 کمترین کاربرد و در منطقه 2 بیشترین کاربرد را دارد؛ دیگر مناطق شهری از کاربرد مشابهی برخوردار هستند و تفاوت آن‌ها به لحاظ امتیاز قابل توجه نمی باشد.

اتوبوس‌رانی، حمل‌ونقل عمومی، زنجان ، ماتریس کانو، مدل تاپسیس