مقدمه: اختلال در خواب علاوه بر داشتن عواقب فیزیکی و روانی برای زنان باردار، ممکن است بر روی طول مدت لیبر و نوع زایمان آنها تأثیر گذار باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط اختلالات خواب در ماه آخر بارداری با طول مدت لیبر و نوع زایمان انجام گرفت.
روش‌کار: این مطالعه توصیفی در سال 1396 بر روی 147 نفر از زنان باردار مراجعهکننده به زایشگاه بیمارستان آیت‌الله طالقانی آبادان انجام شد. ابزار گردآوری داده‌ها متشکل از دو بخش اطلاعات جمعیت‌شناختی و بارداری مادر و پرسشنامه استاندارد کیفیت خواب پیتزبورگ (PSQI) بود. متغیر‌های مورد مطالعه شامل: طول لیبر، نوع زایمان و کیفیت خواب بود. داده‌ها طی 3 ماه گردآوری شدند. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS (نسخه 18) و آزمون‌های کای دو، تی مستقل و آنالیز واریانس دوطرفه انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: میانگین نمره کیفیت خواب زنان باردار 2/4±86/8 و میانگین طول مدت لیبر 1/2±53/3 ساعت بود. 47 نفر (5/64%) از زنانی که سزارین شدند، دارای اختلال خواب بودند، این درحالی است که اختلال خواب در زنان با زایمان طبیعی تنها در 26 نفر (5/35%) مشاهده شد. همچنین 74 نفر (3/50%) زایمان طبیعی و 73 نفر (7/49%) زایمان سزارین داشتند. میانگین طول مدت لیبر در زنانی که اختلال خواب داشتند، به‌طور معنی‌داری بیشتر از افراد بدون اختلال خواب بود (04/0=p). همچنین میزان زایمان طبیعی نیز به‌طور معنی‌داری در زنان بدون اختلال خواب بیشتر بود (0001/0>p).
نتیجه‌گیری: بین شیوع اختلالات خواب در دوران بارداری و افزایش طول مدت لیبر ارتباط آماری معنی‌داری وجود دارد و شیوع سزارین در زنان دارای اختلالات خواب بیشتر است.
