سابقه و هدف: رشد سريع عناوين مجلات به عنوان يکی از مهمترين مجاری کسب اطلاعات تخصصی و از سوی ديگر کمبود بودجه کتابخانه ها، اهميت ارزيابی مجلات و دقت در انتخاب آنها را مشخص می کند. اين پژوهش به منظور تعيين ميزان استنادات و مشارکت گروهی مقالات مجله فيض بين سال های 87-1381 انجام يافته است. مواد و روش ها: اين پژوهش با بررسی داده های موجود از طريق روش تحليل استنادی، صورت گرفت. اطلاعات مربوط به نويسندگان و استنادات مقالات، توسط چک ليست جمع آوری گرديد و مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. از قانون برادفورد برای تعيين مجلات هسته استفاده شد. نتايج: 1333 نويسنده در نگارش 394 مقاله مورد بررسی، مشارکت داشتند. بيشترين تعداد مقالات (2/31 درصد)، به مقالات سه نويسنده ای اختصاص داشت. در مقالات مورد بررسی به 6771 منبع (ميانگين 17 استناد در هر مقاله) مراجعه شده بود. از نظر نوع منابع اطلاعاتی مورد استناد، بيشترين درصد به مقالات مجلات انگليسی، اختصاص داشت. نيم عمر منابع فارسی و انگليسی به ترتيب، 6 سال و 8 ماه و 9 سال و 6 ماه محاسبه شد. با استفاده از قانون پراکندگی برادفورد، تعداد 18 مجله هسته معرفی شد. هر چه به زمان حال نزديک می شويم تعداد استناد به مجلات لاتين، کتب لاتين و مجلات فارسی بيشتر و به کتب فارسی کمتر شده است. نتيجه گيری: مجلات، به ويژه مجلات انگليسی، به عنوان مهمترين مجرای کسب اطلاعات تخصصی معرفی شدند. کتابداران دانشگاه های علوم پزشکی می توانند با تهيه مجلات هسته معرفی شده، در بودجه کتابخانه صرفه جويی نمايند و اعضای هيأت علمی نيز با مراجعه به اين مجلات، می توانند مطالعات خود را هدفمند تر نمايند.
کلید واژگان :مجله فيض، تحليل استنادی، نيم عمر منابع، مجلات هسته، ضريب تاثير مجله،
ارزش ریالی : 350000 ریال
با پرداخت الکترونیک