مقدمه: آموزش در ديابت يك مسأله اساسي و مهم در دستيابي به كنترل گليسميك بهينه است و يكي از مؤثر ترين عوامل در كيفيت آموزش انتخاب روش هاي مناسب آموزشي است. از طرف ديگر توجه به آموزش خانواده بيماران مي تواند مديريت و كنترل مطلوب را در آن ها تسهيل نمايد. اين مطالعه با هدف مقايسه تأثير آموزش بيمارمحور و خانواده محور (مبتني بر الگوي توانمندسازي) بر دانش و كنترل متابوليكي بيماران مبتلا به ديابت نوع دو صورت پذيرفت. روش: اين مطالعه يك كارآزمايي باليني شاهددار در سال 1391 بود كه طي آن 153 بيمار مبتلا به ديابت نوع 2 از تقسيم شدند . قبل از (C) و مداخله خانواده محور (B) مداخله بيمارمحور ،(A) طريق تخصيص تصادفي به سه گروه كنترل ب ه عنوان شاخص HBA1C شروع مداخله و سه ماه پس از آن، پرسشنامه سنجش دانش بيماري ديابت تكميل و آزمايش و مبتني B كنترل متابوليكي از بيماران اخذ گرديد. مداخله به صورت آموزش مبتني بر الگوي توانمندسازي براي بيماران گروه به اجرا در آمد و گروه كنترل آموزش هاي روتين مركز را دريافت نمودند . براي C بر الگوي توانمندسازي خانواده محور در گروه و آزمون هاي كا يدو، ت يزوجي و آناليز واريانس يك طرفه استفاده شد. SPSS v. تجزيه تحليل داده ها از نرم افزار 16 يافته ها: از نظر عوامل دموگرافيك هيچ گونه تفاوت معناداري در ميان هر سه گروه قبل از مداخله مشاهده نگرديد اما بين اين دو متغير (p>0/ نيز قبل از مداخله تفاوت معنادار وجود نداشت ( 05 HBA1C بين نمره دانش و ميزان .(p>0/05) با گروه كنترل تفاوت C و B گروه هاي HBA1C بين ميزان دانش و .(p<0/ بعد از مداخله اختلاف معنادار مشاهده شد ( 001 تفاوت معنادار مشاهده نشد اما بررسي ضريب تغييرات نشان دهنده C و B هرچند بين گروه .(p<0/ معنادار مشاهده گرديد ( 05 بيشتر در گروه مداخله خانواده محور نسبت به گروه بيمارمحور بود. HBA1C كاهش نتيجه گيري: نتايج مطالعه حاكي از اثرات مثبت اجراي آموزش مبتني بر الگوي توانمندسازي به دو صورت بيمارمحور و خانواده محور داشت. با توجه به نقش مهم خانواده در مديريت و كنترل بيماري هاي مزمن از جمله بيماري ديابت، در نظر گرفتن نقش خانواده در آموزش با استفاده از اين الگوي آموزشي جهت دستيابي به كنترل متابوليكي مطلوب توصيه مي شود.
کلید واژگان :ديابت نوع 2، آموزش، الگوي توانمندسازي خانواده محور، كنترل متابوليكي
ارزش ریالی : 350000 ریال
با پرداخت الکترونیک