بر اساس نظريه هاي تجارت بين الملل، كشورهاي در حال توسعه به دليل برخورداري از مزيتهاي نسبي و فراواني نهاده ها و منابع اوليه توليد، از تخصصهاي اوليه اقتصادي برخوردار هستند. در اين رابطه اقتصاددانان توسعه، تخصص گرايي بين المللي را به دليل وابستگي شديد اقتصاد به كالاهاي صادراتي، مورد انتقاد قرار مي دهند. اين را مي توان شامل كشورهايي دانست كه وابستگي شديد به صادرات نفت دارند و اقتصاد تك محصولي به حساب مي آيند. اينان معتقدند كه تخصص گرايي بين المللي در كالا براي يك كشور منجر به وابستگي شديد اقتصاد آن كشور به درآمدهاي صادراتي آن كالا مي شود و به دليل غير قابل پيش بيني بودن قيمت كالاهاي صادراتي (قيمت نفت)، نوسانات شديد آن منجر به نوسان و بي ثباتي درآمدهاي صادراتي مي گردد و اين امر، اثر منفي بر بخشهاي اقتصادي خواهد گذاشت. به همين منظور در اين مقاله رابطه عدم اطمينان قيمت نفت و بخشهاي صنعت، خدمات و ساختمان بررسي مي شود، زيرا با درك صحيح و شناخت درست ماهيت و علت نااطميناني مي توان درصدد كاهش اثر آن برآمد. لذا در اين مقاله، بر اساس روش GARCH، عدم اطمينان قيمت نفت را اندازه گيري و اثر آن را با استفاده از معادلات همزمان بر ارزش افزوده بخشهاي صنعت، خدمات و ساختمان بررسي مي كنيم. نتايج حاكي از آن است كه اثر عدم اطمينان قيمت بر بخشهاي خدمات و ساختمان منفي مي باشد.
کلید واژگان :عدم اطمينان قيمت نفت، روش GARCH، بخش صنعت، بخش خدمات، معادلات همزمان
ارزش ریالی : 350000 ریال
با پرداخت الکترونیک