چکیده :

به دليل در دسترس بودن پشم در استان گيلان گليم بافي يكي ازهنرهاي دستي قابل اعتنا در اين منطقه به حساب می آيد. گليم هاي توليد شده درگيلان با ابزار کاری مشابه در ساير نقاط ايران بافته مي شود، البته به دليل محدوديت توليد، گليم گيلان بيشتر به رفع نيازهاي منطقه مي رسد وکمتربه بازارهاي فروش عرضه مي شود. به همين دليل گليم بافي در گيلان جزء صنايعِ هنری محسوب می شود که رواج چنداني نيافته و به آن کمتر توجه شده است. نقشينهِ گليم ها و رنگهاي به کار رفته در نخ و اليافِ گليم معمولا منعكس كننده شرايط محلي و اقليمي، آب و هواي محل زندگي استادکاران بافنده و علائق و باورهاي آنان است با توجه به اين امر نقوش به کار گرفته شده در بافت گليم در اين خطه از ظرافت و تنوع کم نظيری برخوردار است. اگرچه نقوش گليم گيلان تا حدودی از نقشينه های هنری ساير نقاط ايران بهره جسته است. ولی در اين مقاله به اثبات اين فرض پرداخته می شود که تنوع در اشکال و رنگ های آن گواه روشنی بر ذوقِ خلاق هنرمندان بومی و زيباشناختی عامیانه منطقه است. در اين مقاله همچنين به طبقه بندی نقشينه های گليم گيلان می پردازیم . اين طبقه بندی به طور کلی در قالبِ نقوش انتزاعی، نقوش تزئينی، نقوش قيگوراتيو صورت می پذيرد. اين نقوش غالبا با بيانی نمادگرا و يا آرمانی جلوه گر می شوند.

کلید واژگان :

گليم گيلان، نقشينه ها، نقوش انتزاعی، نقوش تزئينی، بيان نمادگرا



ارزش ریالی : 350000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک