رابطه سبك­هاي شناختي و ويژگي­هاي شخصيتي با پيشرفت تحصيلي

مقدمهو هدف: با توجه به اهمیت روز افزون پیشرفت تحصیلی و تعیین عوامل موثر بر آن؛ هدف پژوهش حاضر بررسی سبک های شناختی وابسته و مستقل به زمینه و ویژگی های شخصیتی بود. مواد و روش ها: این پژوهش غیر آزمایشی با طرح همبستگی از نوع پیش بنی روی 175 نفر (105 نفر دختر و 70 نفر پسر) از دانشجویان دانشکده های پرستاری و بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد. جهت جمع آوری دادههاٰ از آزمون اشکال نهفته گروهی ویتکین (1971) و پرسشنامه پنج عامل بزرگ شخصیت نئو (مک کری و کاستا؛ 1985) استفاده شد. برای بررسی رابطه و میزان پیش بینی کنندگی متغیرهای فوق از روش رگرسیون گام به گام و جهت مقایسه دختران و پسران در متغیرهای پژوهش از تحلیل واریانس چند متغیری و آزمون T مستقل استفاده شد. یافته ها: بین ویژگی های شخصیتی و سبک های شناختی با پیشرفت تحصیلی رابطه معناداری به دست آمد (0/001> P). نتایج حاصل از رگرسیون گام به گام نشان داد که ویِگی های شخصیتی و سبک شناختی قادر به تبیین 50 درصد از تغییرات پیشرفت تحصیلی هستند. وظیفه شناسی با پیش بینی 39 درصد از واریانس پیشرفت تحصیلی قوی ترین پیش بینی کننده عملکرد تحصیلی بود. سهم سبک های شناختی نیز در تعیین تغییرات پیشرفت تحصیلی 1/2 درصد معنادار بود. هیچ تفاوت معناداری در ویِگی های شخصیتیٰ سبک های شناختی و پیشرفت تحصیلی بین دو جنس وجود نداشت. نتیجه گیری: دختران و پیران نمونه مورد نظر ما در دیدگاهشان نسبت به دانش ٰ روش ها و سبک های یادگیری تفاوت معنی داری نشان ندادند و می توان این گونه نتیجه گرفت که شیوه های تربیتی والدینٰ ویِگی های شخصیتیٰ توانایی های هوشی و شناختی؛ همه عوامل موثر تری بر سبک های شناختی هستند و سهم جنسیت صرفا نمی تواند عامل موثری در این تبیین باشد.

پيشرفت تحصيلي ؛ سبك­هاي شناختي؛ ويژگي­هاي شخصيتي