شناسایی مسیرهای مناسب برای دوچرخه سواری در سواحل شهر تالش

بدون شک دوچرخه سواری نقش غیرقابل انکاری در توسعه فعالیت های گردشگری، سفرهای شهری، افزایش فرصت -های اشتغال، تجارت و درآمد محلی ایفاء می¬کند. برای نمونه، سازمان گردشگری ناحیه 8 آمریکا در سال 2011 منافع اقتصادی گردشگری دوچرخه در ایالت کِبک کانادا را اینگونه بر شمرده است؛ (مقدار سالانه هزینه صرف شده توسط دوچرخه سواران 4/95 میلیون دلار، ایجاد 2000 شغل، 1/15 میلیون دلار درآمد برای دولت کِبک و 9/11 میلیون دلار درآمد برای دولت کانادا). در این راستا شناسایی مسیر های مناسب برای دوچرخه سواری در سواحل شهر تالش می تواند نقش موثری در توسعه گردشگری داشته باشد. بنابراین اهداف اصلی پژوهش حاضر بررسی سواحل شهر تالش به منظور شناسایی ساحل مناسب برای دوچرخه سواری و پیشنهاد مدلی جامع جهت تعیین عوامل مؤثر بر رشد دوچرخه سواری در مناطق ساحلی است. روش پژوهش حاضر«توصیفی- تحلیلی» است و داده های مورد نیاز آن با روش اسنادی و میدانی بدست آمده است. همچنین حجم نمونه با فرمول کوکران (73) لذا تعداد (115) پرسشنامه به روش نمونه گیری در دسترس در سطح شهر تالش توزیع شده است. سازگاری درونی پرسشنامه با آلفای کرونباخ با نرم افزار SPSS نسخه 19 به مقدار (867/0) تعیین شده است. در این پژوهش از روش ها و فنون مختلف ریاضی و آمار از قبیل تکنیک SAW، رگرسیون خطی چند متغیره و ساده، برای دستیابی به اهداف مطالعه، استفاده شده است. نتایج بیانگر آن است که ساحل جوکندان به عنوان مناسب ترین ساحل برای دوچرخه سواری بین سواحل شهر تالش است. علاوه براین، ویژگی های طبیعی سواحل، دسترسی، تسهیلات، امنیّت و پاکیزگی بر رشد دوچرخه سواری در مناطق ساحلی بطور مثبت و معناداری تأثیرگذارند. بنابراین مؤلفه های مدل پیشنهادی شامل ویژگی های طبیعی سواحل، دسترسی، تسهیلات، امنیت و پاکیزگی سواحل است.

ساحل مناسب، دوچرخه سواری، SAW، رگرسیون خطی چند متغیره، تالش.