شهریار علاوه بر آشنایی با سینما و اصطلاحات عمومی آن، درک بسیار بالایی از هنر هفتم داشته¬¬است که با بررسی مفاهیم اصطلاحات تخصصی سینمایی در اشعارش این مسئله به خوبی مشخّص می¬شود. یکی از کلیدی ترین موضوعات، در بحث کارگردانی فیلم، تدوین(مونتاژ) موزون نماها، صحنه¬ها، شخصیّت¬ها و.. می¬باشد که نهایتاً منجّر به تولید فیلم می¬شود. شهریار با نبوغ ذاتی خود، در شعر «سرنوشت عشق»، توانسته است با استفادۀ بجا و درست از مفاهیم سینمایی نظیر: انتقالِِِ بصری، بُرش، بُرش پَرشی، بُرش¬ موازی، پَرش، پس¬نگاه، پیش¬نگاه، جلوه¬های صوتی، چرخش¬های اُفقی و عمودیِ دوربین، حرکت، شات(قطع)¬های مناسب، کُنتراست(تضاد) نور، میان بُرش، نماهای باز، بسته، دُرشت، دور، عمومی، نزدیک و ... تدوین روایتی هوشمندانه¬ای از این شعر به دست دهد و سکانس(مجموعه¬ای از صحنه¬ها) بی¬نقص و کامل سینمایی را پیشِِ چشم مخاطبانش بگستراند. در این نوشته، شعر «سرنوشت عشق» شهریار با استفاده از روش¬ تدوین روایتی، از منظر سینمایی، تحلیل شده¬است. نتیجۀ بررسی سینمایی شعر «سرنوشت عشق»، نشان می¬دهد؛ شهریار، درک عمیقی از بحث تدوین سینمایی داشته و شعر وی، از قابلیّت¬های سینمایی بالایی، برخوردار است.
کلید واژگان :انتقال بصری، بُرش، تدوین، صحنه¬، نما
ارزش ریالی : 350000 ریال
با پرداخت الکترونیک