تاریخ الوزرای ابوالرّجاء قمّی، بیشک از کتابهای گرانسنگ ادب فارسی است که موضوعش شرح احوال برخی از وزیران سلجوقی است و یک اثر تاریخی محسوب میشود؛ امّا از حیث زبان و بیان، صبغه ای کاملاً ادبی دارد و در نوع خود بیمانند است. دو مورد از ویژگیهای هنرمندانه و عمدة این کتاب، بهره گیری خلّاقانة مؤلّف از ترجمة فارسی امثال و حکم ادب تازی و اشارات فراوان به باورهای پیشینیان پیرامون جانوران است. بسامد این دو موضوع در کتاب تاریخ الوزراء که خود به نوعی خروج از نُرم (norm) و هنجار نویسندگان پیشین است، سبب شده‌است که اين اثر به لحاظ سبكي از دیگر متون منثور قدما متمایز گردد. بنابر اين، سبك متمايز كتاب با ديگر آثار قدما به دلیل اين دو موضوع پربسامد، نگارندگان را بر آن داشت؛ تا این دو مؤلفه را در اين کتاب در نوع خود بی بدیل ادبی-تاریخی، ولی کمتر شناخته شده در تاریخ ادب فارسی و گسترة مباحث سبک شناسی بررسي و تحليل كرده و نشان دهند که این بنمایه‌های پر بسامد چگونه این کتاب را به لحاظ سبك فکری در نوع خود بی همتا ساخته‌است. اگرچه این دو موضوع در کتب ادبی پیشین دیده میشود؛ امّا در کتاب تاریخ الوزراء چنان بسامدی دارند که ویژگی سبکی محسوب میشوند. و شواهد متن نشان میدهد که مؤلف هنرمندانه و آگاهانه و با رعایت منطق ارگانیک موضوع و توجه به التذاذ هنری در بافت تاریخ الوزراء از این دو ویژگی سبکی پربسامد بهره گرفته است
کلید واژگان :ابوالرجاي قمي،تاريخ الوزراء، سبک شناسی،امثال و حکم، باورهای قدما
ارزش ریالی : 350000 ریال
با پرداخت الکترونیک