مقدمه: تأخير در ارائه گزارش حسابرسي به‌طور مستقيم بر کارايي حسابرسي و به‌موقع بودن اعلام سود مؤثر است. هم‌چنين، زمان ارائه گزارش حسابرسي يکي از عامل‌هاي مهم در تعيين به‌موقع بودن گزارشگري مالي شرکت‌ها است. بنابراين، بررسي عامل‌هاي مؤثر بر تأخير در ارائه گزارش حسابرسي ضروري به نظر مي‌رسد. روش پژوهش: در اين پژوهش ارتباط تغيير حسابرس و حق‌الزحمه حسابرسي با تأخير در ارائه گزارش حسابرسي در 17 شرکت دارويي پذيرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران طی بازه زماني 1386 تا 1391 مورد آزمون قرارگرفته است. براي بررسي روابط متغيرها از روش رگرسيون چندگانه و هم‌چنین نرم‌افزار Eviews نسخه 8 استفاده شده است. يافته‌ها: به‌طور متوسط شرکت‌هاي مورد بررسي، 58 روز بعد از پايان سال مالي با انحراف معيار 20 روز گزارش حسابرسي خود را ارائه کرده‌اند. هم‌چنين، حداکثر ميزان تأخير در ارائه گزارش حسابرسي 113 روز و حداقل آن 23 روز است. اين موضوع نشان مي‌دهد که همه مؤسسات حسابرسي قبل از تمام‌شدن مهلت مقرر شرکت‌ها براي ارائه گزارش‌هاي مالي (4 ماه پس از پايان سال مالي) گزارش حسابرسي خود را ارائه کرده‌اند. نتيجه‌گيري: نتايج حاصل از آزمون فرضيه‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد که تغيير حسابرس و تأخير در ارائه گزارش حسابرسي ارتباط معناداري ندارد اما حق‌الزحمه حسابرسي و تأخير در ارائه گزارش حسابرسي ارتباط مثبت و معنادار دارد.
کلید واژگان :تأخير در ارائه گزارش حسابرسي، تغيير حسابرس، حق‌الزحمه حسابرسي.
ارزش ریالی : 350000 ریال
با پرداخت الکترونیک