چکیده :

به منظور بررسی تاثیر مدیریت کلش بر عملکرد و شاخص‌های زراعی راتون ارقام برنج، آزمایشی به صورت كرت‌هاي خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تكرار در مزرعه تحقيقاتي واقع در شهرستان آمل در سال 1386 اجرا شد. ارقام برنج طارم محلي، طارم لنگرودي، طارم هاشمی و طارم دیلمانی به عنوان عامل اصلي و سه سطح مديريت كلش شامل کف‌بر، ايستاده (برداشت با ارتفاع 40 سانتی‌متر از سطح زمين) و خواباندن (برداشت با ارتفاع 40 سانتی‌متر از سطح زمين) به عنوان عامل فرعي بودند. نتایج نشان داد رقم طارم محلي دارای بیشترین ارتفاع گياه، طول خوشه، تعداد كل پنجه در کپه، تعداد خوشه در متر مربع و عملكرد دانه بود. دلیل بالاتر بودن عملکرد دانه در رقم طارم محلي، بيشتر بودن طول خوشه، تعداد كل پنجه در کپه و تعداد خوشه در متر مربع مي‌باشد. بيشترين تعداد خوشه‌چه در هر خوشه در رقم طارم هاشمی مشاهده شد. روش خواباندن بیشترین طول خوشه، وزن هزار دانه و عملكرد كاه را داشت. بیشترین طول برگ پرچم و درصد پنجه موثر مربوط به روش کف‌بر بوده است. حداكثر عملكرد دانه تحت تاثير متقابل رقم طارم محلي با روش خواباندن و حداقل عملكرد دانه تحت تاثير متقابل رقم طارم ديلماني با روش كف‌بر حاصل شد. تعداد خوشه‌چه در هر خوشه با عملکرد دانه همبستگی مثبت و بین عملکرد دانه و تعداد کل پنجه در سطح احتمال يك درصد همبستگی منفی وجود داشت. بنابراين رقم طارم محلي و روش كف‌بر براي راتون‌گيري مناسب مي‌باشند.

کلید واژگان :

برنج، راتون، مديريت كلش، ارقام، عملکرد دانه.



ارزش ریالی : 350000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک