جلوه های عرفانی از نماز

بهترين جلوه نيايش در نماز بروز نموده كه ارتباط مستقيم و بي واسطه با خداوند است. نماز پيوندي بين خاك با افلاك مي باشد كه سرشتي عرفاني دارد و شاعران و نويسندگان ديروز و امروزدر بيان حكم تهاي آن نوعي از تجربه عرفاني را به نمايش نهاد هاند. در اين مقاله نمونه هايي از اين تجربه قدسي را در گفته مختلف آورده و در ضمن آن جلو ههايي از وصال مشترك معنوي را با ماي ههاي واحد نشان داده است. آنچه در كه نترين متون عرفاني چون كشف المحجوب، مرصاد العباد و مصباح الهدايه آمده و در زبان ابن عربي و غزالي جاري گرديده در فحواي اشعار شاعران معاصر نيز آمده كه نمونه هاي آن تقديم مي گردد.

نماز، اذان، وضو، اقامه، اهل اخلاص، عبوديت، گريه، معراج