امروزه صنعت توریسم به عنوان یکی از مهمترین و متنوع ترین صنایع و همچنین منبع اصلی اشتغال و رشد توسعه اقتصادی محسوب می‌شود. جهانگردی به صورت یک بخش اقتصادی فعال، می‌تواند بیشتر از سایر عوامل تولید، موجب بالا بردن سطح اشتغال گردد. وجود صنعت توریسم در هر منطقه جغرافیایی نیازمند شرایط و امکانات خاصی می‌باشد و به مجموعه عوامل و فاکتورهایی نیازمند است که بتواند باعث جذب و استقبال گردد. در این میان آب‌وهوا به عنوان یکی از مهمترین عوامل محیطی در توسعه توریسم محسوب می‌شود. هر اندازه فصل مناسب توریستی طولانی‌تر گردد استفاده‌های بیشتری از جاذبه‌های توریستی به عمل می‌آید و نهایتاً این امر موجب سودآوری بیشتر سرمایه گذاری در این زمینه می‌گردد. در این مقاله با استفاده از روش شاخص اقلیم گردشگری (TCI) وضعیت آسایش و راحتی انسان در ماههای مختلف سال، با استفاده از آمار ایستگاههای سینوپتیک استان سمنان در یک دوره آماری13 ساله(2005-1992)، مورد محاسبه قرار گرفت. در همین راستا ضمن تجزیه و تحلیل پارامترهای اقلیمی مرتبط با روش TCI ، منطقه مورد مطالعه را از لحاظ وضعیت آسایش اقلیم گردشگری پهنه بندی نموده است. نتایج این تحقیق گویای ارتباط تنگاتنگ اقلیم و شرایط آب و هوایی با فعالیتهای گردشگر و گذران اوقات فراغت می باشد، شرایط آسایش بر حسب شاخص اقلیم گردشگری (TCI ) در ماههای آوریل و می و اکتبر بسیار مناسب بوده و وضعیت ایده الی بر استان حاکم خواهد بود.
کلید واژگان :توریسم، TCI ، اقلیم، سمنان
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک