چکیده :

با پایان یافتن جنگ جهانی اول، امان الله خان و رضا شاه با فاصله کمی از یکدیگر در افغانستان و ایران به قدرت رسیدند. آن ها در سال های اولیه حکومت به دلیل تلاش برای تثبیت موقعیت خود ترجیح دادند پرداختن به اختلافات اساسی خود را در مرزها که میراثی از گذشته بود به زمان دیگری موکول کنند و با یکدیگر روابط حسنه داشته باشند.امان الله در بازگشت از سفر اروپایی اش میهمان رضا شاه شد اما به دلیل نزدیک شدن بیش از حد به ترکیه، رضا شاه به سردی با او رفتار کرد. رفتارهای امان الله خان بعد از رسیدن به کابل تا اندازه ی زیادی ضد ایرانی بود و به همین دلیل باعث قطع روابط ایران و افغانستان شد.با سقوط امان الله خان، دوران نه ماهه حکومت حبیب الله کلکانی معروف به بچه سقا آغاز شد. در این دوره هیچ ارتباط خاصی میان ایران و افغانستان ایجاد نشد و دولت ایران حکومت بجه سقا را به رسمیت نشناخت. با سقوط بچه سقا، محمد نادر شاه زمامدار افغانستان شد. به دنبال پیدایی برخی اختلافات مرزی بین ایران و افغانستان، محمد نادر شاه تعیین تکلیف در مورد اختلافات را به عهده ی رضا شاه گذاشت اما قتل او مانع از حل اختلاف طرفین شد.

کلید واژگان :

ایران، افغانستان، روابط سیاسی، پیمان ها، چالش های مرزی.



ارزش ریالی : 350000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک