مقدمه: کودک آزاری يک مشکل جهانی است و به اشکال مختلف رخ می‌دهد که عميقاً ريشه در فرهنگ، عملکرد اقتصادی و اجتماعی دارد. کودک آزاری رفتاری است که باعث آزار جسمی، ذهنی، عاطفی يا جنسی کودک می‌شود که در اثر اين اعمال، سلامتی و آسايش و تحصيل کودک آسيب می‌بيند. با توجه به اهميت موضوع، اين بررسی جهت تعيين ميزان شيوع کودک‌آزاری در کودکان مدارس راهنمايی خرم آباد در سال 1390 طراحی و اجرا گرديد. بحث و نتيجه‌گيری: نتايج نشان داد که سوء رفتار با کودکان در خانواده‌ها شايع است. لذا ضرورت پايش کودکان، تدوين قوانين حمايت از کودکان و طرح و اجرای برنامه های آموزشی پيشگيری می‌تواند در کاهش کودک آزاری مفيد باشد. يافته‌ها: نشان داد که ميانگين سنی نمونه‌ها 04/1±36/13 بود. 4/5٪ نمونه‌ها به صورت هميشه تحت آزار جسمی و بيشترين آزار جسمانی سيلی خوردن بود. 3/7، تحت آزار عاطفی به طور هميشگی بودند و 5/5٪ بی توجهی را به صورت هميشگی تجربه کرده بودند. آزمون آمار ارتباط معناداری بين آزارها با تحصيلات، شغل، اعتياد و طلاق والدين نشان داد. مواد و روش‌ها: مطالعه فوق توصيفی مقطعی که 907 دانش آموز مقطع راهنمايی به روش تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه ای چند قسمتی شامل اطلاعات فردی کودک و والدين، پرسشنامه آزار جسمی عاطفی و بی توجهی بود. روايی و پايايی ابزار با روايی محتوا و آزمون مجدد کسب شد اطلاعات با استفاده از نرم افزار spss 19 تجزيه تحليل شدند.
کلید واژگان :شیوع، کودک آزاری، کودکان، خرم آباد.،
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک