بینامتنی قرآنی ئر زیارت نامه امام رضا(علیه السلام)

اصطلاح بینامتنیت از اصطلاحات نقد ادبی معاصر است که اولین بار توسط ژولیا کریستوا زبان شناس بلغاری مطرح شده است و بر اساس این نظریه ،هر متنی با متون گذشته ی دیگر در حال مکالمه است و نمی تواند متون یک سویه باشد . براساس آموزه‌ های دینی ،امام معصوم قرآن ناطق است که در خارج تجسم یافته است وتمامی رفتار وکردار وگفتار او ،بازتاب وتجلی وحیانی دارد با این مبنا، زیارت نامه امام رضا(علیه السلام) با رویکرد بینامتنی قرآنی مورد بررسی قرار گرفت که نتایج حاصله بیانگر حضور معنی‌دار آیات قرآنی در این اثر است و نشان می‌دهد بیشترین حضورقرآن کریم به عنوان متن غایب بر اساس قوانین نظریه بینامتنی در زیارت نامه ی امام رضا(ع) از نوع نفی جزئی ونفی متوازی (امتصاص)است.

قرآن، زیارت نامه، بینامتنی قرآنی، زیارت نامه ی امام رضا،تناص.