چکیده :

«سرمايه گذاري مستقيم خارجي» عامل مهمي در رشد و توسعه اقتصادي، رفع شكاف پس انداز سرمايه گذاري، انتقال تكنولوژي، دانش فني و شيوه هاي نوين مديريتي محسوب مي شود. اين تحقيق عوامل موثر بر جذب سرمايه گذاري مستقيم خارجي در ايران را طي دوره 1338-1382 بررسي مي نمايد. بر اساس مطالعات، سرمايه گذاري مستقيم خارجي تابع عواملي از قبيل نرخ بازگشت سرمايه، باز بودن اقتصاد، زير ساختها، رشد اقتصادي، سرمايه گذاري داخلي، منابع طبيعي، سرمايه انساني، تورم، نرخ ارز، بدهي خارجي، وضع مالي دولت، ماليات، اندازه بازار، حقوق سياسي و نسبت مخارج دولت به توليد ناخالص داخلي مي باشد. نتايج اين تحقيق نشان مي دهد: الف. منابع طبيعي موجود، سرمايه انساني و زير ساختها به صورت مستقيم و معني دار بر جذب سرمايه گذاري مستقيم خارجي در ايران موثرند؛ ب. متغير حقوق سياسي متغير موهومي انقلاب اسلامي نيز به صورت معكوس و معني دار بر جذب سرمايه گذاري مستقيم خارجي در ايران تاثير داشته اند و ج. عامل باز بودن اقتصاد تاثير مثبت و بي معني و عامل نسبت مخارج دولت به توليد ناخالص داخلي نيز تاثير منفي و بي معني بر جذب سرمايه گذاري مستقيم خارجي در ايران دارد.

کلید واژگان :

سرمايه گذاري مستقيم خارجي . حقوق سياسي . سرمايه گذاري داخلي . منابع طبيعي . سرمايه انساني و زير ساختها



ارزش ریالی : 600000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک